TRANSMIGRASI ZAMAN BELANDA

voor vermindering, sommige zelfs voor dadelijke afschaffing. Het
zijn deze diensten welke bedoeld worden in artikel 57 R.R." 1 ).
Uit het verband met de vorige alinea in de Memorie van Toelichting
blijkt dat de Regeering onder persoonlijke diensten
wenschte te brengen:
le de heerendiensten („openbare verplichtingen")
2e de persoonlijke diensten aan de Inlandsche gemeente („gemeentelijke
verplichtingen")
3e de persoonlijke diensten aan de Inlandsche hoofden.
4e „alle andere diensten," nl. die persoonlijke diensten welke
„het gerief van Europeesche en Inlandsche ambtenaren ten
doel hebben."
Laatstgenoemde diensten wenscht zij te verminderen en af te
schaffen. De laatste aangehaalde regel uit de M.v.T. is daarom
volkomen onbegrijpelijk, want het is toch wel boven twijfel verheven,
dat in geen geval onder de persoonlijke diensten van artikel
57 R.R. deze „andere diensten" werden verstaan. Vermoedelijk
wilde de Regeering mededeelen, dat juist deze diensten in
art. 57 R.R. werden afgeschaft.
In de praktijk werden echter in strijd met de wordingsgeschiedenis
onder „persoonlijke diensten die bij ordonnantie dienden
te worden geregeld", uitsluitend de heerendiensten gebracht. Inderdaad
behoorden de gemeentediensten tot de „huishoudelijke
belangen" van de Inlandsche gemeenten en zou halsstarrig vasthouden
aan artikel 57 R.R. in strijd met artikel 71 R.R. zijn
geweest. In Staatsblad 1878 no 33 is de ordonnantiewetgever
voor Palembang b.v. de meening toegedaan, dat de gemeentediensten
niet vallen onder de persoonlijke diensten van artikel
57 R.R., maar dat onder persoonlijke diensten slechts de heerendiensten
worden verstaan. In 1902 stelt de ordonnantie wetgever
zich in de nieuwe heerendienstordonnantie voor Palembang op
hetzelfde standpunt door te bepalen dat „het Bestuur met de
gemeentelijke diensten vooralsnog geen verdere bemoeienis heeft
dan noodig mocht blijken, om ze binnen billijke grenzen te brengen"
(Stbl. 1902 no 34). In de regeling van Staatsblad 1914 no
717 blijft dezelfde redactie. In Staatsblad 1919 no 641 wordt de
regeling der gemeentelijke diensten „zooveel mogelijk aan de
Inlandsche bevolking overgelaten". Eenige maanden later werd
de I.G.O. voor Palembang vastgesteld, waardoor regeling door
den margaraad mogelijk werd. Eerst in 1931 verdwijnen de bepalingen
betreffende de gemeentediensten uit de heerendienstordonnantie
(Stbl. 1931 no 483) „aangezien de heerendienstre-
88
1
) KEUCHENIUS, II, blz. 245.