TRANSMIGRASI ZAMAN BELANDA

vorming van marga's wordt in de H.V.O. niet voorgeschreven.
Na de doorvoering van de Bestuurshervorming moet de Gouverneur
van Sumatra echter wel de beslissingen van de groepsgemeenschapsraden
goedkeuren in zake de zooveel minder beteekenende
grensgeschillen der marga's. Het groote belang, dat gemoeid
is met gedwongen vorming van marga's eischt goedkeuring
van de beslissingen door een hoogere autoriteit.
Blijkens den tweeden zin van artikel 7 lid 1 kunnen raden of
besturen van marga's gezamenlijk een nieuwe Inlandsche rechtsgemeenschap
vormen, die boven de marga staat. De raad of het
bestuur van deze nieuw gevormde rechtsgemeenschap is bevoegd
om zooveel van de taak van de marga's op het gebied van regeling
en bestuur tot zich te trekken, als de raad of dit bestuur goed
dunkt, uiteraard onder hooger toezicht (art. 7 üd 3 H.V.O.).
De margaraden of margabesturen staan dus niet een gedeelte
van hun taak af, maar de raad of het bestuur van de nieuw
gevormde Inlandsche rechtsgemeenschap trekt deze taak geheel
of gedeeltelijk tot zich. De vraag is of de tweede zin van
artikel 7 lid 1 H.V.O. niet in strijd is met art. 128 lid 3 I.S., dat
de autonomie van de marga waarborgt. De tweede zin van artikel
7 lid 1 H.V.O. schept de mogelijkheid, dat van de autonomie
van de marga vrijwel niets overblijft. Men zou kunnen redeneeren,
dat de margaraden of margabesturen, die vrijwillig overgaan
tot de vorming van deze hoogere Inlandsche rechtsgemeenschappen,
blijkbaar geen prijs stellen op behoud van haar autonomie.
Maar daarmee is de vraag niet beantwoord. Hebben de margaraden
of margabesturen eenmaal de hoogere Inlandsche rechtsgemeenschap
gevormd, dan blijft haar autonomie slechts bestaan
voor zoover de raad of het bestuur van deze rechtsgemeenschap
dit wenschelijk acht, al is dan ook iedere wijziging van de oorspronkelijk
regeling aan het zelfde hooger toezicht onderworpen
als de oorspronkelijke regeling. Maar behalve vrijwillige vorming
van deze hoogere Inlandsche rechtsgemeenschap door de raden
of besturen van marga's, is ook gedwongen vorming mogelijk op
dezelfde wijze als de gedwongen samenvoeging van marga's (art.
8 H.V.O.). Is het bij vrijwillige vorming van de hoogere Inlandsche
rechtsgemeenschap nog mogelijk te achten, dat de autonomie
van de marga met goedvinden van de raden of besturen
van de marga's wordt aangetast, gedwongen vorming sluit uiteraard
dit goedvinden geheel of gedeeltelijk uit.
Zoowel vrijwillige als gedwongen vorming van deze hoogere
Inlandsche rechtsgemeenschap brengt met zich de mogelijkheid
van vernietiging van de bij artikel 128 lid 3 I.S. beschermde
autonomie van de marga en zou daarom onwettig zijn te achten,
36