TRANSMIGRASI ZAMAN BELANDA

HOOFDSTUK VI
DE WERKKRING VAN DE INLANDSCHE GEMEENTEN
§ 1. INLEIDING
De eerste Inlandsche Gemeenteordonnantie voor Zuid-Sumatra,
die van Palembang, opent met het voorschrift, dat het bestuur
over elke Inlandsche gemeente in het gewest Palembang
gevoerd wordt door den raad — aangeduid als Inlandsche gemeenteraad
— en een gemeentehoofd.
De vraag rijst nu, wat met bestuur bedoeld is, een kwestie,
die temeer naar oplossing vraagt, waar art. 5 lid 1 bepaalt, dat
aan het hoofd van de gemeente de Inlandsche gemeenteraad
staat. Onmiskenbaar is dit voorschrift ontleend aan de Grondwet,
waar in art. 143 lid 1 hetzelfde staat ten opzichte van de
Nederlandsche gemeente. Ondanks het fanfare-achtige van het
voorschrift, beteekent het in wezen niets anders, dan dat in principe
alle regeermacht, nl. bestuur en regeling, bij den raad berust,
voorzoover niet krachtens uitdrukkelijke bepalingen andere
autoriteiten — i.c. het gemeentehoofd — daartoe geroepen worworden
of de raad binnen zijn bevoegdheid stukken er van aan
anderen heeft opgedragen.
Met deze interpretatie laat zich het voorschrift van artikel 1
bezwaarlijk vereenigen, wanneer men onder bestuur dient te
verstaan regeling en bestuur. Toch hel ik er toe over het woord
bestuur eng op te vatten, waardoor er geen strijd is tusschen beide
artikelen, daar regeling en bestuur in de ordonnantie uiteen worden
gehouden.
Wanneer dan dient te worden aangenomen, dat het gemeentehoofd
een deel van het bestuur heeft, dat hem bij de ordonnantie
is opgedragen, komt de vraag wat de bedoeling is van de in art. 11
opgesomde bevoegdheden. Uit de woorden „waartoe behoort"
kan worden opgemaakt dat het hier een bloemlezing geldt en
geenszins een limitatieve opsomming, evenals dit in art. 209 van
de gemeentewet het geval is ten opzichte van het college van
B. en W.
76