TRANSMIGRASI ZAMAN BELANDA

geergebouwen, aanlegsteigers) 1 ). Daarnaast dienen te worden genoemd
het beschikkingsrecht, het recht om eigen hoofden te
kiezen en het petitierecht.
Ten tijde van de invoering der I.G.O.'s in Palembang en Benkoelen
koos de marga haar eigen hoofd, vorderde diensten, oefende
eigen rechtspraak en beschikkingsrecht uit en had eigen middelen
en bezittingen. Ongetwijfeld was de marga Inlandsche rechtsgemeenschap
en het eenige bezwaar om haar niet te beschouwen
als de Inlandsche gemeente van art. 128 lid 3 I.S. (art. 71 lid 2
R.R.) lag in de historische interpretatie van dit artikel, daar bij
de vaststelling in 1854 van het Regeeringsreglement alleen aan
het dorp was gedacht. De Regeering interpreteerde, dat onder de
Inlandsche gemeenten niet alleen begrepen waren de dorpen,
maar ook de grootere zelfstandige rechtsgemeenschappen, een
interpretatie die door Westra uiterst geforceerd wordt genoemd 2 ),
terwijl van Vollenhoven 3 ) en Haga 4 ) er mee instemmen. Kleintjes
twijfelt 5 ).
Het lijkt zeer zeker in den geest van de Wet, dat de marga als
Inlandsche gemeente in den zin van art. 128 lid 3 I.S. wordt
beschouwd, daar zij — zooals hierboven is vermeld — voldoet
aan de criteria waaraan een gemeenschap heeft te voldoen om als
rechtsgemeenschap te worden aangemerkt. Bovendien bepaalt
artikel 118 I.S., dat de Inlandsche bevolking gelaten wordt onder
de onmiddellijke leiding van haar eigen hoofden. Uitschakeling
van margahoofden door niet-erkenning van de marga als Inlandsche
gemeente zou met dit artikel in strijd zijn geweest.
Het blijft te betreuren dat — nu gebleken was dat artikel 71
lid 2 R.R. in de praktijk moeilijkheden gaf— bij de vaststelling
van de I.S. niet meer aandacht is besteed aan het verslag van de
Herzieningscommissie, die in plaats van „Inlandsche gemeenten
in haar ontwerp sprak van „dorpen, dorpsgemeenschappen en
andere in de volksinstellingen wortelende gemeenschappen 6
) of
aan de „Proeve van een Staatsregeling van Nederlandsch-Indie",
waarin eveneens een redactie werd voorgesteld, die de bezwaren
onderving, welke thans de interpretatie van het begrip „Inlandsche
gemeente" met zich brengt 7 ).
1) Verslag van de Herzieningscommissie, blz. 378.
2
) WESTBA, blz. 22.
3
) VAN VOLLENHOVEN, De miskenning van het adatrecht, blz. is -
4
) HAGA, Erkenning van Hoogere Inlandsche Verbanden. Kol. Studiën,
1928, I, blz. 349.
5
) KLEINTJES, I, blz. 72.
6
) Verslag Herzieningscommissie, blz. 247.
26
7
) Proeve blz. 37.