TRANSMIGRASI ZAMAN BELANDA

ontstaan 1 ) en bij den afstand van gebied door Boewai Roendjoeng
in de onder af deeling Moeara Doea aan immigreerende Pasemahers
2 ).
In de Lampongsche Districten had herhaaldelijk transmigratie
plaats van het gebied van den eenen stam naar dat van den
andere. Een bekend voorbeeld is de transmigratie van Peminggirs
van de Semang-kabaai naar het gebied van de marga Poebian in
de 2de helft van de vorige eeuw. Thans bevolken zij de marga Wai
Lima. Van Royen vermeldt dat bij de komst van immigranten van
het Belalauplateau op het grondgebied van Noenjai, de rechtsgemeenschap
van deze immigranten als marga werd erkend en haar
een stuk grond werd afgestaan. Op het feest, waarmee deze overeenkomst
werd bezegeld, werden 64 buffels geslacht 3 ).
Omstreeks 60 jaar geleden had transmigratie van Pasemahers
plaats naar het Noordelijk gedeelte van de Lampongsche
Districten. Deze kolonisten kwamen echter niet rechtstreeks uit
de Pasemah, maar uit streken, waarheen zij reeds vroeger geemigreerd
waren. De eerste voortrekkers, slechts zeer kleine
groepen, kregen toestemming van het hoofd van de marga Bahoega,
gelegen in dit gedeelte van de Lampongsche Districten, om
zich op zijn grondgebied te vestigen. Zij werden door andere
groepen gevolgd, die zich óf bij de eerste groep voegden óf zich
in de nabijheid van de eerste groep vestigden, uiteraard eveneens
na bekomen toestemming van het hoofd van de marga Bahoega.
Zoo ontstonden er drie nederzettingen n.1. Rantau Temiang,
Menanga Siamang en Kasoei. Wanneer een dergelijke nederzetting
eenigen tijd bestond, wendde het hoofd zich tot het margahoofd
van Bahoega met het verzoek zijn nederzetting als autonoom
dorp te willen erkennen. Dit verzoek werd steeds toegestaan.
Maar het grondgebied van de nederzetting werd dan nog
beschouwd als te behooren tot het grondgebied van de marga
Bahoega. De verhouding tot de marga was ongeveer als die van
de Menangkabausche nederzettingen in Djambi tot de moedermarga
en die van de Bantamsche kampongs langs de Zuidkust
tot de Lampongsche marga's. Geleidelijk nam het aantal immigranten
in de Pasemahsche nederzettingen van Bahoega toe. Ten
slotte wendden de hoofden der 3 nederzettingen zich tot het
margahoofd van Bahoega met het verzoek om hun dorpen te
erkennen als geheel onafhankelijke dorpen. Dit verzoek werd toegestaan
tegen betaling van een huidegift van f 100,-. De erken-
*) Mr. J. PBINS, Eenige gegevens betreffende Semendo en Semendo's
volksrecht. Tijdschrift T., L.- en Volkenkunde, 1935, deel LXXV, blz. 2.
2
) VAN ROYEN, De Palembangsche marga, blz. 124.
3
) Med. Afd. Bg„ B. no 7, blz. 45/46.
47