TRANSMIGRASI ZAMAN BELANDA

Het lijkt overigens beter, dat het voorschrift van art. 5 lid 1,
dat de raad aan het hoofd van de gemeente staat, kome te vervallen;
in de andere I.G.O.'s voor Zuid-Sumatra komt dan ook
een dergelijk voorschrift niet voor. Vooral waar het gemeentehoofd
ter zake zijner verrichtingen niet verantwoordelijk is aan
den raad, is het voorschrift in zijn algemeenheid onhoudbaar.
Veel soberder is de voor de Lampongsche Districten vastgestelde
I.G.O., die zich niet uitlaat over de vraag wie aan het
hoofd van de gemeente staat, doch zich beperkt tot het voorschrift
in art. 6 dat de raad bevoegd is regelingen te treffen en
besluiten te nemen nopens onderwerpen, die de belangen van de
gemeente betreffen. Gunstig steekt de uitdrukking „besluiten te
nemen" af bij de identieke uitdrukking in de Palembangsche
gemeenteordonnantie, die van „maatregelen van bestuur te treffen"
spreekt. Berust in principe regeling en bestuur bij den raad,
een belangrijk deel van de bestuurstaak berust bij het hoofd van
de gemeente, waarvoor verwezen moge worden naar de enuntiatieve
opsomming in art. 12 en 13. Ook hier is de opmerking te
plaatsen, dat het algemeene voorschrift van art. 6 meer suggereert
dan het doet, want het gemeentehoofd is voor zijn bestuurstaak
niet aan den raad verantwoordelijk.
De Margaordonnantie voor Benkoelen stelt voorop, dat het
bestuur van de marga gevoerd wordt door den margaraad, het
margahoofd en de dorpshoofden. De wetgeving daarentegen berust
in principe bij den raad volgens art. 6 lid 1 (de bevoegdheid
regelingen te maken omtrent onderwerpen de huishouding van
de marga betreffende), zoodat mag worden aangenomen dat het
woord „bestuur" in art. 2 bedoeld is in engen zin. In art. 7 lid 1
van de I.G.O. voor Benkoelen (Stbl. 1923 no 470), die werd vervangen
door de Margaordonnantie, was aan den gemeenteraad
in dezelfde bewoordingen bestuursbevoegdheid toegekend als in
het bovengenoemde art. 6 van den gemeenteraad in de Lampongsche
Districten. Blijkens de Margaordonnantie berust echter
bestuur niet meer in principe bij den gemeenteraad, maar slechts
voor zoover hij die bevoegdheid volgens het adatrecht bezit. Een
zeer belangrijke wijziging in de inzichten van den ordonnantiewetgever!
Vergeleken met de I.G.O. van de Lampongsche Districten
spreekt art. 6 eerste lid niet meer van „regelingen, die de
belangen van het gebied betreffen", maar van „regelingen nopens
onderwerpen, die de huishouding betreffen", een veel juister
term en bovendien in overeenstemming met de terminologie van
art. 128 I.S.
Voorts vermeldt art. 13 van de Margaordonnantie dat de marga
een inlandsche rechtspersoon is en dus bevoegd tot het aan-
77