TRANSMIGRASI ZAMAN BELANDA

te vertegenwoordigen. Het dorpshoofd vertegenwoordigt immers
zijn dorp; wat heeft een verkozen lid dan nog te vertegenwoordigen
?
In het begin stelde de bevolking wel belang in deze verkiezingen,
vooral omdat oorspronkelijk het geheel uit de lucht gegrepen
denkbeeld bestond, dat de margaraden bemoeienis zouden
krijgen met landsbelasting en heerendienst. Toen al spoedig bleek,
dat dit niet het geval was, was het met de belangstelling voor de
margaraadsverkiezingen gedaan. Het lidmaatschap bleef voor de
verkozen leden aantrekkelijk, omdat het vrijstelling van heerendienst
en margadiensten geeft x ), zoodat er altijd wel candidaten
zijn. Het instituut der verkozen margaraadsleden is Westersch
democratisch gedacht. Ons Bestuur vroeg zich niet af of adatrechtelijk
afdoende op andere wijze in de samenstelling der margaraden
kon worden voorzien. Was dat geschied, dan zouden
verkozen leden niet in den margaraad zijn opgenomen.
Ten slotte dient nog vermeld, dat alle gemeenteraden een
secretaris hebben, die tevens schrijver van het margahoofd is.
Hij is niet lid van den raad, zoodat tegen zijn aanwijzing in de
gewestelijke uitvoeringsregelingen geen bezwaar kan bestaan,
ook al wordt hij niet genoemd in I.G.O.'s of Margaordonnantie.
§ 3b. DE RAAD VAN DE HOOGERE INLANDSCHE GEMEENTE
Het Hoofd van Gewestelijk Bestuur kan desgewenscht een
speciale regeling maken voor de samenstelling van den raad van
de Hoogere Inlandsche Gemeente. Waar dit niet geschiedt,
gelden voor de samenstelling dezelfde regelingen als voor de samenstelling
van de margaraden. De speciale regeling mag echter
niet in strijd komen met de I.G.O.'s of Margaordonnantie. In
Benkoelen dienen dus alle dorpshoofden en margahoofden lid te
zijn (Stbl. 1931 no 6 art. 3), in Palembang alle margahoofden
(Stbl. 1919 no 814 art. 2). In de Lampongsche Districten (Stbl.
1922 no 564 art. 2) is de Resident vrij in de aanwijzing van de
leden, mits zij een adatwaardigheid bekleeden.
§ 4. DE FEDERATIEVE ORGANEN
In de I.G.O.'s voor Zuid-Sumatra waren geen bepalingen opgenomen
betreffende de samenwerking van Inlandsche gemeenten.
Wel was dit het geval in art. 7 van de Margaordonnantie
voor Benkoelen (Stbl. 1931 no 6), welk artikel echter ingetrokken
werd bij de vaststelling van de Hoogere Inlandsche Verbanden Ordonnantie
(H.V.O.; Stbl. 1931 no 507), die van toepassing is op het
x
) Stbl. 1925, no 269.
69