Normas ortográficas e morfolóxicas - Inicio

deica un pouco hoxe por veces
deseguida hoxe en día pouco a pouco
deseguido inda pouco e pouco
despois logo preto
detrás mañá pronto
diante mentres seguido
en diante namentres sempre
en tempo noutrora tarde
endexamais nunca trasantonte
endoutro día o outro antonte xa
enseguida onte xacando
entón outrora xamais
entrementres para o outro día
hogano pasadomañá
Antonte. É a forma maioritaria en Galicia para designar ‘o día antes de
onte’. Para este mesmo concepto rexístranse na fala actual nantronte (que predomina
na provincia de Pontevedra) e noutronte, antronte, antontes, antointe,
antoite etc., en puntos illados. As formas antonte, antontes, antointe, antoite e
noutronte son aínda de formación transparente; nantronte e antronte son o
resultado dun cruzamento entre antonte e noutronte.
Normativamente debe ser preferida (á parte da forma analítica antes de
onte) a forma maioritaria e máis próxima á orixinaria: antonte.
Consecuentemente, para ‘o día antes de antonte’, ademais de trasantonte,
recoméndanse as formas analíticas antes de antonte e o outro antonte, de uso
tan frecuente coma a forma sintética.
Despois. É a forma maioritaria no galego moderno xunto coa súa
variante fonética dispois; escasamente documentadas están dempois, despós,
despous (e dispous). No galego antigo, ao lado de pois ‘despois’, había
depois, despois, depós, depús e despós, documentadas todas desde as orixes
do idioma.
173