Normas ortográficas e morfolóxicas - Inicio

32
Escríbense con guión as palabras en que o primeiro elemento é non
(non-intervención, non-proliferación, non-aliñados, non-fumadores),
asociacións ocasionais non fixadas na lingua (dicionario alemán-galego;
estudos xurídico-económicos; condicións político-económicas; maníaco-depresiva;
épico-líricos; catalano-aragonesas), palabras complexas
como les-nordeste, les-sueste, nor-nordeste, nor-noroeste, oés-noroeste,
oés-suroeste, ou, finalmente, algunhas palabras estranxeiras: foie-gras,
fox-terrier, strip-tease, tse-tse, wáter-polo.
Para a grafía particular dos numerais, véxase 16.1. e 16.2.
3.2. O GUIÓN EN FINAL DE LIÑA
Emprégase o guión para partir palabras a final de liña; esta división
só pode facerse mantendo íntegras as sílabas dos dous segmentos. Os
dous elementos dun dígrafo non se poden separar, por constituíren a
representación dun son único: ce-/rra-/lleiro, ma-/chada, co-/rromper,
pre-/rrogativa, algu-/nha, ningu-/nha etc. Por razóns estéticas adoita evitarse
deixar orfa unha vogal a final ou a principio de liña.
Cando un guión que separa dúas palabras ou dous membros dunha
palabra complexa coincide en final de liña, cómpre repetilo ao comezo
da liña seguinte: dicionario galego-/-inglés.
3.2.1. UNHA CONSOANTE EN POSICIÓN INTERVOCÁLICA
Cando hai só unha consoante intervocálica, esta é sempre comezo silábico:
cla-/ri-/da-/de, cle-/ro, exa-/me, fei-/xe, sou-/to, sei-/xo, sa-/quei.
3.2.2. DÚAS CONSOANTES INTERVOCÁLICAS
Nas secuencias de dúas consoantes intervocálicas, na maior parte dos
casos a primeira fai sílaba coa vogal anterior. Neste caso, a separación silábica
faise entre as dúas consoantes: ac-/to, pac-/tar, ab-/dominal, ad-/mitir,