Normas ortográficas e morfolóxicas - Inicio

9.5. -SE
As voces cultas con orixe nos nomes gregos en -sis adoptan a terminación
-se e son todas do xénero feminino: análise, antítese, apoteose,
arteriosclerose, base, catálise, catequese, crase, crise, diagnose, diátese,
diérese, diocese, dose, eclipse, electrólise, elipse, énfase, cirrose, esclerose,
esexese, éxtase, fase, fotosíntese, frase, hemoptise, hidrólise, hipnose,
hipótese, metamorfose, metástase, narcose, neurose, osmose,
paráfrase, paréntese, perífrase, prolepse, prótase, prótese, psicose, simbiose,
sindérese, sinopse, síntese, tese, tuberculose, xénese.
Non pertencen a este grupo as palabras oasis e chasis.
9.6. -ITE E -TE
En correspondencia coas palabras do grupo anterior, e por razóns
similares, esta é tamén a adaptación das palabras coas terminacións gregas
-itis e -tis, todas elas femininas: amigdalite, apendicite, artrite, bronquite,
cardite, colite, conxuntivite, diabete, encefalite, endocardite,
enterite, estomatite, farinxite, gastrite, glote, hepatite, larinxite, meninxite,
miocardite, nefrite, neurite, otite, pancreatite, peritonite, pleurite,
tendinite etc. Nótese que gratis non pertence a este grupo.
De maneira similar, teñen -e palabras como acrópole, cute, epiderme,
metrópole, necrópole, paralaxe, praxe, psique e sintaxe, tamén femininas.
9.7. -BLE / -BEL
A solución moderna para as palabras cultas que teñen o sufixo latino
-BILIS é -ble ou -bel (pl. -bles ou -beis). Así, amable, apetecible, bebible,
estable, indeleble, indisoluble, infalible, perdurable, preferible,
realizable, soluble, terrible, variable, xeneralizable etc.; ou amábel, ape-
57