Download catalog in format PDF - Brancusi

je izvođački strogo utvrđena, uvežbati pokrete i raspored mesta, zapamtiti reči pesama i,radi postizanja namenske živosti i prepoznatljivosti, biti spreman za udevanje novihstihova, ponekad na licu mesta.Lazaričke skupine imaju u svakom našem kraju utvrđen broj učesnica, od tri u Šumadijido dvanaest u Leskovačkoj Moravi. Glavnu ulogu u njima imaju lazari, devojke koje sunajlepše obučene i okićene, a ponegde još snabdevene sabljama ili nožem, a u novijevreme i revolverima, kao muškarci. Skupine su u svakom domaćinstvu rado primane, a unagradu za pesmu, igru i lepe želje su dobijale razne poklone, najčešće u naturi.VRBICA101. dan u godini, 264 dana do krajaHrišćanski praznik Lazareva subota, koji je uvek u subotu uoči Cveti, u našem narodu sesvetkuje kao poseban, a po sadržaju i načinu vr-lo živopisan, običaj pod imenom Vrbica.Ovog dana se išlo po vrbicu, ili, kako se češće govori, u vrbicu - da se uberu ili nasekugrančice vrbe, koja uglavnom u ove dane olistava.U ovom običaju, koji nesumnjivo seže u najdublju starinu, sačuvani su i ostaci drevnesrpske religije u kojoj je vrba, kao biljka bujnog rastenja, imala vrlo zapažen značaj.Vrbica je u našem narodnom kalendaru dan dečje radosti, dakle - jedan od dana kada sudeca, i mladi uopšte, imali svoju svetkovinu. Sve do svršetka Drugog svetskog rata jeVrbica proslavljana i kao školska svečanost. Predvođena popom i učiteljom, školskadeca, lepo obučena i sa zvoncima okačenim trobojnom vrpcom o vrat, odlazila su u poljai na proplanke da provedu vreme u radosnoj igri. Povorka se kretala praćena pesmom, a umnogim krajevima su joj se priključivali i stariji.Ovaj školski izlet je provođen u blizini kakvog izvora, uz koji, po pravilu, ima vrba, jerova biljka iziskuje vlažnu podlogu. Osim toga, u staroj srpskoj religiji su izvori smatraniprirodnim svetilištima. Uzbrane vrbove grančice su okupljeni sutradan, na Cveti, odnosiliu crkvu da se blagosiljaju smatrajući ih potom za lekovite. U nekim krajevima su oveprutiće držali prikačene uz ikonu, a ponegde, kao oko Osijeka i u južnom Banatu, deca sunjima ritualno ovlaš šibana, radi zdravlja i - da bi rasla kao vrba.U danima cvetne nedelje je bilo uobičajeno da se narod kiti vrbom i koprivom. O ovimbiljkama je mnoštvo verovanja, u čijoj je osnovi ubeđenje o njihovoj magičnoj, zaštitnoj iisceliteljskoj moći. Osobito se vrba uzima kao simbol rađanja, a kopriva ima svojstvo daštiti seme u koje se stavi. Zato su se devojke u cvetnoj nedelji opasivale vitkom vrbovomšibljikom - da bi bile napredne kao vrba. Verovalo se da kopriva može da brani od senke,kako je nazivan ženski demon koji napada porodilje, pa je zato ova biljka stavljanaporodiljama pod jastuk.Ranije se sredom izbegavalo da se deca kupaju, o cvetnoj sredi pogotovu, a izbegavalo sei da se cvetne nedelje izmiva kosa - da ne bi cvetala.89