A'dan Z'ye EĞİRDİR ANSİKLOPEDİSİ - Nuri Güngör - Ispartaya.com

irkaç şinik dağıtılmıştır. Darı uzun zaman bekleyebilen, kıtlık zamanlarında
ekmek yapılan bir tahıldır. 1609 tarihli bazı belgelerde de kale erlerinden, kale
komutanlarından sözedilir.
Prof. Dr. M. Akif Erdoğru XVI. Yüzyılda Eğirdir kalesini bekleyen askerler
için (merdan-ı kal'a-yı Eğirdir) Eğirdir'e bağlı Cire, Erikli, Çukur, Çay, Ağılköy, Ilgın,
Sorkuncak, Balçıklı, Baş, İmrahor, Kafir, Yakacık, Zindancık köylerinin vergilerinin
bir kısmı bu kale askerlerine tahsis edildiğini, kanun kaçaklarının, eşkiyaların, asi
öğrencilerin kale zindanına hapsedildiğini yazar.
Kale Roma, Bizans, Selçuklu, Hamit Beyliği devrinde zaman zaman
onarım görmüştür. İç kaleyi Selçuklu Sultanı l. Alaaddin Keykubad (1220-1227)
yeniden inşa ettirmiştir. Osmanlılara geçtikten sonra sınırlardan uzak bir kale
olduğu için ihtiyaç duyulmadığından kendi haline terkedilmiş, zamanla çok yıpranmıştır.
1706 da, 1714 de Eğirdir'e gelen Fransız gezgini P. Lucas kalenin
sağlamlığından bahseder. 1960 larda sıradan bir restore olmuştur.
KALEÖNÜ KUYUSU
Zafer İlkokulunun girişinde sağ tarafta bir kuyu vardı, ilkokula devam
ederken o kuyudan su içerdik. Kale kapısının otuz metre kadar batı doğrultusunda
biraz kuzeydedir.
KANLI ÇINAR
Medresenin kuzeyindeki çınardır. Isparta Orman Başmüdürlüğününün
tesbitine göre doğumu 1322 dir. Bu durumda Hamidoğlu Dündar Beyi görmüş,
Türkiye'nin anıt ağaçlarındandır. Eğirdir l. Sempozyumu kitabındaki bildiriye göre
de tahmini doğumu 1711 dir. Yanındaki bina yapılırken zarar görmüştür. Kanlı
denilmesinin sebebi Demirci Mehmet Efe 1920 de bu çınara dört kişi asmıştır.
Şimdi karşısına bir çınar dikilmiş, ilgiyle çok güzel büyütülmektedir.
KAPILAR
Akpınar yolunun başlangıcındadır. Fay yüzeyinde kalıntıları vardır.
Eğirdir'in yerleşiminin son noktasıdır. Şehri güvende tutmak için giren çıkanlar
burda kontrol edilirdi. Pazaryeri de yabancıların şehre girememeleri için
Kervansaray dolaylarında kurulurdu.
KAPILAR MAĞARASI
Kapılar'ın üstüyle, Oluklacı'nın altıyla küçük bir oda büyüklüğünde
mağaradır.
KARIŞLATMAK
Yazın sıcak günlerinde Ulu caminin önüne kalaylı kazanlar konur,
Camiliyayla'nın yüksek yerlerinden çuvallarla kar kalıpları getirilir, kazana konulur,
üzerine su doldurulup soğuması sağlanırdı. Soğuk suyu, gelen geçen
maşrapalarla içerdi. Ölmüşlerin hayrına bunu gücü yeten kişiler yapardı.