A'dan Z'ye EĞİRDİR ANSİKLOPEDİSİ - Nuri Güngör - Ispartaya.com

Yazar ismail Habip Sevük de Eğirdir Gölünü şöyle anlatır;
"Isparta'dan kalkan otomobilimiz on beş, yirmi dakika geçince Eğirdir'e ayrı
bir kol halinde uzatılmış tren yolunu aşarak, rayların bazan sağına, bazan soluna
atlayıp nihayet bir saat sonra Miskinler Yokuşu'nu tırmanmaya başladı. Göl ilkönce
o yokuşun üst noktasından görülürmüş. Tam tepeye varınca şoför arabayı
durdurdu. İndik. Gölü birdenbire göreyim diye birkaç saniyedir gözlerimi kapamıştım.
Apansız açılan gözlerim apansız görülen manzaradan kamaşır gibi oldu.
Görülen şey gözün adesesine sığmayacak kadar coşkundu. Burada gerçek hayalden
çok geniş ve umulandan çok yüksek.
Altımızda gömgök bir deniz parçası arzın böğrüne oyulmuş gibi duruyor. Bir
kuyu gibi derin bir havuz gibi aydınlık. Bu kadar koyu gök rengini bütün ömrümde
görmedim. Yüksek, beyaz tepeli, yeşil gövdeli dağlar bu gölü haşmetli bir kuyu
çemberi gibi kucaklamışlar. Maviyle yeşilin kaynaşmasından doğan kamaştırıcı
acayip bir renk, büyülü bir hazine gibi gözlerinizin önüne seriliyor.
Gölün sağında iki ada. Biri büyük, Nis adası. Diğeri küçük, Canada. Biri ana
gibi, diğeri yavru gibi. İkisi de gömgök bir zemin üstüne bırakılmış. Düzgün biçimli
yemyeşil birer çini levhası. Sanki tabiatın bir manzarası değil, çini renklerinin
harikulade kaynaşmasını yaratan eski Türk sanatkarının eşsiz bir eserine
bakıyorum. Ne diyeyim... Ne diyeyim... İkisi de dengi olmayan birer hülya mesiresi."
EDİK
"Maviyle yeşilin kaynaşmasından doğan acayip bir renk
büyülü bir hazine gibi gözlerinizin önüne seriliyor."
Evde giyilen önü kapalı ve ponponu olan, deriden yapılan, altı kösele bir
çeşit terliktir. Eğirdir'de en çok Manaklar yapar ve satardı.