A'dan Z'ye EĞİRDİR ANSİKLOPEDİSİ - Nuri Güngör - Ispartaya.com

geçince Karamanoğlu Ali Bey 1407 yılında zaviyeye hayli arazi vakfetmiştir. 1413
tarihinde Eğirdir tekrar Osmanlıların eline geçince bir komutan olan Pir Hüseyin Bey
de 1420 yılında büyük çapta bir arazi vakfetmiştir. Şimdi burada bir kitabe vardır.
Zaviyeye ait olup türbede yatana ait olmayan bu kitabenin türkçesi Cemal Tosun'un
okuyuşuna göre şöyledir;
"Alemlerin rabbı olan Ulu Tanrıya ve sena ve onun resulü peygamberimiz
Muhammed ve onun sülalesi ve temiz adamları ve sahabelerine salat ve selamdan
sonra beyan eylerim ki bu Buk'a Hamidoğullarından büyük ve güçlü emir
Hüsamettin İlyas Bey zamanında ve onun büyük yardımlarıyla 759 hicret
senesinde Allanın merhametine muhtaç fakir kulu Ebu Musa Oğlu İsa Deduki
tarafından yaptırılmıştır. Büyük Emirin yardımlarını Allah mübarek eylesin."
Baba Sultan zaviyesi yeniçeri ocaklarının dağıtılmasıyla bütün yurtta olduğu
gibi burda da kaldırılmıştır. Tanzimat fermanından sonra tekrar faaliyete geçirilmişse
de Cumhuriyet devrinde kanunla tekkeler kapatılınca burası da kapanmıştır.
Şimdi olmayan Baba Sultan zaviyesi hakkında Cemal Tosun bu bilgileri verir.
BAPRALIK
Köprübaşı'na varmadan dağla göl arasında kalan yere denirdi. Bataklık idi.
Durgun olduğu için balık, kurbağa çok olurdu. Alan süsenlerle kaplı idi. Eğirdir'in
inekleri çoğunlukla orda otlardı. Bahar başında süsenler sapsarı çiçek açınca çok
güzel bir manzara olurdu. Bağdan ikindin Eğirdir'e dönüşte onbinlerce kurbağa
seslerinden yer gök inlerdi.
O zaman büyüklerimizin dediğine göre kurbağalar, "Yaz gelsin de bir çardak
yaptırayım." diye vıraklarlarmış. Eğirdirlinin ağzında burayla ilgili bir espri bile vardı.
Bir kişi yapacağı bir işte aşırı hayalci olursa:
"Babralıktaki inekler Ummaaa diye bağırıyor." derlerdi. Şimdi o alanın
ortasından karayolu geçiyor. Kuzeyinde Su Ürünleri Araştırma Enstitüsü,
güneyinde Su Ürünleri Fakültesi yer alıyor.