Anna Seghers Yoldaşlar Sosyalist Yayınları (1)

Doktor Tsen sessizce sallanarak dışarı çıktı. Küçük Liau yeniden
görüşmenin heyecanını basit birkaç sözcükle geçiştirdi.
"Kimdi bu?" -"Tanıyor musun? 1924'de Kanton'da çalıştı, bizlere
katıldı, onun deyişiyle, yakınlaştı diyelim." Sonra ekledi: "Şimdi ­
lerde bize yakınlaşmak hiç de zor değil."
Ağabeyi kardeşini asıl şimdi tam olarak görüyordu. Gözlerinin
önündeki eski hali hemen yokoldu. Kendisi gibi kardeşinin de
şimdi artık büyümüş olduğunu farketti. Her şeyi yeniden düzenlemek,
bıraktıkları yerden yeniden konuşmaya başlayabilmek
için birkaç dakika konuşmadan öylece kaldılar.
Sonra küçük olanı başladı: "Sen haklıymışsın, ben haksız
çıktım. Ama bunun bir yararı yok artık. Sizlerle birlikte olamadım.
İnsanın tam yurdunda olması gereken bir zamanda orada
değildim."
Ayağa kalkıp köşede bir başka masa aradılar. Liau Yan-çi
ağabeyini kolundan yakaladı: "Anlat."
"Sor, bir yerlerden başla işte."
"Tangsi!"
"Tangsi'de ipek giysilerle sokağa çıkmak cesaretini gösterebilecek
tek bir erkek, tek bir kadın yok. Rikşa'ya binmek cesaretini
gösterecek kimse yok, ama zaten rikşavı çekmeye cesaret edebilecek
kimse de yok."
"Babam Tansi'ye geldiğinde limanın orada altı hammal arabanın
iki okunun iki yanından çekerlermiş. Düşün hele, ben sokağın
köşesinde onu bekliyorum ve babam caddede yayan geliyor,
kırk yıl düşünsem aklıma gelmez bu."
"Babam sadece limanda yürümek zorunda kalsa iyi. Çiftlikten
Tangsi'ye kadar tam yirmi kilometre, sonra da kentin bir ucundan
öbür ucuna kadar sırtında bir bavulla yürümek zorunda
kaldı." Liau-Han-çi sordu: "Gerçekten kovdular mı onu?"
"Evet biz kovduk. Çiftliğinin topraklarını köylülere dağıttık,
şimdi bütün akrabalarıyla birlikte limanın orada döküntü bir
mahallede oturuyor."