Anna Seghers Yoldaşlar Sosyalist Yayınları (1)

Dimofun boğazındaki tıkanıklığı öksürüp daha düzgün konuşmasını
beklediler.
Dimof devam etti: "Kemiklerimizin sızısına bakmayıp gece
yarısı odun kesilen yerleri bir bir dolaştık, oradakilerle konuştuk,
kâğıtları dağıttık yukardaki bütün ağaçlıkları ayağa
kaldırdık. Sağır sultan bile duydu."
Köylülerden biri atıldı: "Biz, biz, biz. Çok duyduk 'biz, biz' diye
konuşanları. Geçen sonbaharın cehenneminde çok kişi vazgeçip
'Ben!' diye bağırdıydı."
Tam bu sırada kapı açıldı ve iki adam köpekleriyle birlikte içeri
girdiler. Biri köylü Stoyanof idi. Savaştan yana onarım görmemiş
küçük bir kulübesi, taş ve çalı kaplı küçük bir tarlası vardı.
Kansı ve çocukları, köylünün kendisi ve hatta köpeği akıl almayacak
kadar sefildiler. Yanmdakinin sırtında çoban sopası vardı
ama kentli gibi görünüyordu. Köylüler ilk başta odunla ilgili
birşeyler söyleyecek sandılar. Dimof devam etti: "Evet, biz! Geçen
pazar oduncular bir toplantı yaptık. Bütün bir kış bunu hazırlamıştık.
Bin kişi değildik ama iki yüz kişi vardı. Evet azdı bu
sayı. Ama Dudofda geldi ve konuştu. Buradan yapılan toplantının
önemini anlayabilirsiniz. Dudof yoldaş bizim oralara kadar
geldi, dağlan aşıp bizim kötürüm odunluğa, hem de kafasına
hazır para veriliyor olmasına rağmen, otuz kilometre demeden.
Doğru buldu yaptıklarımızı. Doğru buldu mu bir şeyi, gelir konuşur,
bakmaz bin kişi mi, yüz mü, yoksa iki yüz mü, sözünü de
sakınmaz soluğunu da."
Stayanofla birlikte gelen adam hayret içinde konuşmaya
katıldı:
"Ama Dudof geçen ay Maryakoy'da tutuklandı." Kasketini
çıkarmıştı. Sanki kafasmda ikinci bir kasket varmış gibi başı koyu
saç kıvnmlarıyla kaplıydı. Köylüler onun kafasına bakıp içinin
boş olmadığını, bu adamla Didof ve Stoyanof arasında bir
ilişki olduğunu hemen anladılar. "Dudofu çok tutukladılar." dedi
Dimof.
"Evet ama bu kez Maryakoy yakınlarında bir ormanda yakaladılar.
Canlı olarak bir yere varıp varmadığını hiç duymadık,