10.08.2017 Views

Anna Seghers Yoldaşlar Sosyalist Yayınları (1)

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

muşlar. Greve devam ediyorlarmış." Tren yolundan geri dönerlerken<br />

karşılarına bir nöbetçi çıktı: "Ne bağırdın öyle leş karı?"<br />

Dombrowski Anka'ya yürümesi için işaret etti. Aşağıdaki sokakta<br />

yeniden karşılaştılar. Evde üstündekileri çıkarıp askerin<br />

yaptıklarını gösterdi. Sırtına mürekkep dökmüşlerdi sanki! "Beni<br />

tuttuğu gibi seni tutsaydı Anka, iki parçaya ayrılıverirdin."<br />

Janek grevin daha ikinci günü hücreye konulmuştu. Üçüncü<br />

günü idareden adamlar gelip grevin sona erdiğini söylediler. Janek,<br />

tutuklulardan kurulu bir komisyon gelip kendisine bir şey<br />

söylemedikçe grevi sürdüreceğini söyledi. Bu isteği yerine getirilmediğinden<br />

kendisine yalan söylediklerini ve grevin<br />

sürdürüldüğünü biliyordu.<br />

İki üç gün daha geçti. Birileriyle ilişki kurmak için gösterdiği<br />

çaba boşa gitti. Huzursuz olmaya başladı, belki de grev gerçekten<br />

sona erdirilmişti, tdaredekiler sonra ona bunu söylemiş olduklarını<br />

iddia edebilirlerdi. Burada ücra bir hücrede kendisini<br />

ölmeye bırakmış olabilirlerdi. Ama gene de açlık grevinin hâlâ<br />

sürdüğünden emindi. Tahta sıraya uzanmak ve düşünmekten<br />

başka yapabileceği bir şey yoktu. İlk başta biraz ağrı hissetmişti;<br />

şimdi sadece başı dönüyordu. Düşünemez olmuştu. Düşünmeye<br />

başladı mı, kafasındakiler bölük börçük anıların içinde yok olup<br />

gidiyorlardı. Anka'yı düşündü, belki de bugünlerde buralara kadar<br />

boşuna gelmişti, kucağındaki kundağın içindeki ay yüzüyle<br />

beraber. Çocuğun çoktan öldüğünü unutmuştu.<br />

Anka da aynı bölük börçük anıların tozu içinde yuvarlanıyor,<br />

bu anılar birleşip bir şeyler olmaya çalışıyorlar, sonra gene toz gibi<br />

yokoluyorlardı.<br />

Altıncı gün hastaneye çıkarıldı. Kollan aşağı sarkmış, küflenmiş<br />

gibi yemyeşil bir yüzle sedyede taşınan Dombrowski'yi ancak<br />

görebildi. Demek hepsi grevdelermiş, diye düşündü. Elleri ve<br />

ayaklarıyla kendini savunmaya çalıştı, sonunda yorgun düştü.<br />

Kafasını yakalayıp çenelerini ayırdılar. Ter içinde küfür eden<br />

bakıcıların arasından Doktor Clink işini görüyordu. İsteksizlik,<br />

korku ve dışarı uğramış gözlerle dikkatlice boruyu içeri soktu.<br />

Janek'in yanından sedyeyle geçirilen Dombrowski'den bir az daha<br />

az kuşkuyla, niye yapıyorum bunu sanki? diye düşündü.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!