Anna Seghers Yoldaşlar Sosyalist Yayınları (1)

nda Çen Tu-Hsiu'nun resminin asılı olduğu bir odada pencerenin
kenarında durmuştum. Hatta şimdi akşam olduğunu bile anımsıyorum,
aşağıdaki avlunun ışığı yanıyordu."
"Anladın mı", diye kolundan çekti Fo-li, "burada en az şu Alman
kadın yoldaş kadar iyi öğrenmiş olmanı isterdim."
"Nasıl rahat mısın onunla?"
"Tabii ki iyiyim. Benimle birlikte o da her şeyi öğrendi. Rotterdam'a
o da geliyor, dilimizi de biliyor. Sende göreceksin bak, iyidir,
yumuşaktır." Bütün aile iyi, iyi bir yer burası."
"Yoksa bu kentin içine bu kadar giremezdin."
"Ben kendim istedim bunu, kendime görev bildim bunu."
III
Bayan Bordoni gündüzleri bulaşığa gittiği otelden akşam
çıkıp, Rue Mazarine ve Rue de Seine'in kesiştiği yerde bir manav
arabasıyla satış yapan kocasıyla beraber eve dönmek için Rue
Mazarine sokağına sapınca arabanın çevresine büyük bir kalabalığın
yığılmış olduğunu hayretle gördü. Rahatsız etmişti bu
onu, çünkü Bordoni iyi bir satıcı değildi, gevezelik etmesini severdi,
bir şeyler satmaya çalışacak yerde müşterinin kendi isteğiyle
gelip incir ya da sarımsak istemesini beklerdi. Arabaya yaklaşınca
kalabalığın ortasında Pali'nin küçük, yumuşak, yuvarlak
yüzünü gördü; korkudan yüreği duracak gibi oldu. Kalabalığa
yaklaşırken içinden geçirdi: Bir bu eksikti. İşte son darbeyi de o
vuracak, Bordoni'nin kafasında akıldan yana kalan son parçayı
da o alıp götürecek.
Kendine kalabalığın içinde yol açtı, Bordoni’ye merhaba demedi,
Pali'yi görmemiş gibi yaptı. Birdenbire arabayı boşaltmaya
başladı. Adamlar boş arabanm çevresinde kaldılar. Pali güçlükle
onlara bir şeyler anlatmaya çalışıyordu. Bildiği birkaç parça
fransızca, İtalyanca sözcükle konuşmaya çalışıyordu, ama elleri
her seferinde yeni, anlatım dolu hareketler buluyorlardı. Bu