Anna Seghers Yoldaşlar Sosyalist Yayınları (1)

Janek ve Wronski kente gittiler. Yolda birbirleriyle tek bir
sözcük bile konuşmadılar, birbirlerini bakışlarıyla taramakla yetindiler.
Birkaç ıssız sokağı düzlükten gelen sert rüzgâra karşı
geçtiler. Wronski'nin ailesi ve bu gece onların içeri alabilecekleri
ne kadar yoldaş, arkadaş varsa hepsi dört duvarın arasına doluşmuşlardı.
Sert konuşmalar, oraya buraya vurulan yumruklar
duvarları bir vagonun duvarları gibi sarsıyordu. Sanki şimdi bir
düdük ötecek ve hepsi bu trenle hareket edeceklerdi.
Janek çevresine bakındı, sırtını ter bastı: tanıdık bir manzaraydı
karşısındaki, sapsarı boya işçisi yüzleri ve parçalanmış eller;
düzgün parmak uçlarıyla kendi elleri buraya yabancıydı,
çalıştığı zamanlar henüz parçalanacak kadar çok sıvının içinde
kalmadığından, eski izler çabucak silinmişti. Ama şu dört duvar
arasında konuşulanlar, ücretler, olaylar, şakalar ve küfürler
hepsi Wronski'nin kendi ana diliydi. Bu sözcüklerle konuşmasını
ve düşünmesini öğrendim bu sözcüklerle iş yapmasını öğrendim.
Bu sözler insanın anayurdu gibiydi, insanın içinde bir şeyler gidiyor
geliyor, gene gidiyor, bir pompa gibi her yanımı dolduruyor,
boş tek bir nokta bırakmıyordu.
Grevin geniş bir alanda uzun zamandır sürdürüldüğü kesinde.
Kesin olan bir başka şey de, grevin polislerin kurşunlarına,
cop ve kayışlarına rağmen sürdürüldüğüydü. Wronski’nin odasında
bulunanların hepsi önlerindeki haftaların onlara çok güce ve
kana malolacağını hissediyorlardı. Ama sadece Wronski, karısı
ve oğulları değil, hepsi sevinçle, neredeyse bir bayram coşkunluğuyla
greve gitmişlerdi.
"Sendikaların denetimi için kurulmuş olan karma komite iyiydi,
ama ne yazık ki çabuk dağıldı." Yetişkin iki oğlu gözlerinin içine
bakarak onu dinliyorlardı, gözleri pırılpırıldı. Kafalarının
içinde sloganlar uğulduyor, ilk emirler gibi kafalarını zorluyordu.
Wronski elleriyle oğullarının başlarını yakaladı, koca parmaklarıyla
onları iyice kavradı. "Akıllı ve zekiler, keratalar
doğru yoldalar."
Bu arada Anka gideceği evi aramış, istasyondan pek uzak olmayan
kiralık bir evin dördüncü katındaki yeri bulmuştu.
Melnyk'lerin küçük havasız öğretmen evinde sessiz bir gerilim