Anna Seghers Yoldaşlar Sosyalist Yayınları (1)

Steiner. Korktuğu tek bir şey vardı, o da aylık derginin yazıyı basmaması.
Saat üçe geliyordu. Işığı yaksın mı yakmasın mı karar
veremedi. O ışığı yakamadan zaman geçti. Gündüzü geceye benzetecek
kadar aptal değildi. Yatağa uzandı, sonra kalktı sobayı
karıştırdı. Yazacağı son cümleleri düşünüyordu, ama tembelliği
tutmuştu yazamıyordu. Mautner aklına geldi, seksen yıllarından
kalma pis giysileriyle ufak tefek bir adam. Çevresinde hep
gençlerden kurulu bir grup bulunurdu; şu son birkaç yıldır çeşitli
ülke ve kentlerden öğrenciler onun derslerini dinlemek için birbirleriyle
yanş ediyorlardı.
Sıkıntı bastı içini. Ayağa kalktı, kâğıdını kalemini toparladı.
Sıkıntı üzerine grip ya da benzeri bir hastalık gibi çökmüştü.
Merdiveni inerken dizleri çözülüyordu. Böyle bir günde, böyle bir
odada çalışılamazdı. "Belki de gerçekten hastayım." "Evet ama
neyim eksik?" diye düşündü Üniversiteye giden şimdi artık lambaları
yakılmış yolda eşit adımlarla yürüyordu. Bu kentte kaldığı
o ilk üç yıl içinde duyduğu buna benzer sıkıntıyı anımsadı. O zaman
bazen istasyona, oradan da trenle Ludwigshafen'a kadar giderdi.
O zamanlar oradaki fabrika kapatılmak üzereydi. Anilin
işinde çalışan işçiler, işletmenin kapatılmasından önce milyarlık
borçlarından kurtulmak için birbirleriyle itişiyorlardı. Yüzler
karanlıktı. O zamanlar küçük bir kıpırtı insanlarla dolu koskoca
caddeyi uygun adımlarla yürüyen bir mitinge çevirmeye yetiyordu.
Bayraklar yukarı kaldırılıyor, dalgalandırılıyordu. Steiner
boğazında kendisinin de bağırdığını duyuyor, ama sesini işitemiyordu.
Bir sabah küçük kenti kırmızı kâğıt parçaları doldurdu,
sanki yakındaki bir kentten bulaşıcı bir hastalık buraya da
sıçramış gibi: "Kim burada düzeni ve huzuru savunuyorsa, sermayeyi
savunuyor demektir." Aynı kışın içinde bir başka sabah
bir raslantı eseri saat altıda caddeye çıktığında hayatında son
kez kelepçe takılmış götürülen bir adam gördü. Belki de buralarda
saklanmış, sonra da yakalanmış birisiydi. Steiner bunun bir
rüyadan arta kalmış bir parça mı, yoksa gerçek mi olduğunu çıkaramadı.
Gözleri iki sivil polisin arkasında yürüyen bu genç, güçlü
kuvvetli görünüşlü işçinin başka bakılacak hiçbir yanı yokmuş
gibi kelepçelerine takıldı kaldı. Her şeyin sonu oldu bu. Küçük
kent o zamandan bu yana, Steiner'in Viyana'ya kaçışta o yeşil gemide
Faludi ile konuşurken gözünün önünde canlanan küçük Al-
Yoldaşla.- F: S S1