Anna Seghers Yoldaşlar Sosyalist Yayınları (1)

madı beni. Yüzümün artık bir daha düzeleceğine hiç inanmıyordum
ama, gene de eski yüzüm çıktı altından."
II
Pali gene işsiz kalmıştı. Paris'e gitti. Küçük bir Italyan meyhanesinde
iş sordu. Cebinde bir kuruş dahi yoktu. Mevsimlerden
sonbahar olmasına rağmen bulvar kahveleri ağzına kadar doluydu.
Şimdi bu kahvelerden birinde oturup, geceye yaklaşan kentin
üzerinden geçmesini seyretmek harika bir şey olmalıydı. Ama
Rue Demours düşündüğünden daha da uzak çıkmıştı. Akşamın
indiği bulvar, düzgün bir buz parçası gibi uzanıp giden asfaltıyla
kent dışındaki bir yolu andırıyordu. Pali ölçüsüz aydınlatılmış
bir meydanı bir baştan bir başa geçti, ışıkların içinde oradan oraya
yuvarlandı. Bu ışıklarla kendi küçük karanlık Enzeres'inin
bütün geceleri aydınlatılırdı. Meydanın arkasında bulvar daha
geniş, dalıa aydınlıktı. Bakmaktan yorulmuş gözlerinin içinde
caddenin ışıkları sağlı sollu iki şeridin içinde eriyip birleştiler.
Rue Demours karanlıktı. Sokaktaki iki lambanın arasmda bir
polis bir aşağı bir yukarı gidip geliyordu. Küçük vitrinin içinde
minnacık bir lamba yanıyordu. Lokantacı bir çuval kavunu vitrinin
içine dökmüştü. Pali içeri girince içini bir sevinç kapladı.
Müşterilerinin arasında oturan lokantacı Pali'yi hemen tanıdı ve
ona doğru seslendi: "Merhabalar küçük, buluştuk işte gene!"
Hepsi, tanımayanlar da dahil Pali'yi selamladılar, yanlarında
yer açtılar. Hemen ateşli bir konuşmaya daldılar. Pali'nin huzur
dolu küçük yüzünde hâlâ eski kavgalı ve keskin ifade vardı.
Başka türlü olamıyordu. Sabahın erken saatlerine kadar orada
kaldılar. Başını masanın üstüne koydu, gece yatacak bir yer için
para ödemesine gerek kalmamıştı. Birisi: "Mairie'nin orada mitingimiz
var bugün," dedi. "Sen de geliyor musun küçük?"
Pek kalabalık değillerdi. Dövizlerini açıp Avenue des Tames
caddesine doğru yürümeye başladılar. Pali çevresine bakındı, bir
an Bordoni'nin yüzünü gördüğünü sandı. Geçen iki yıl içinde Bordoni'yi
tamamiyle unutmuştu. Şimdi de unuttu. Mairie'nin gi­