Anna Seghers Yoldaşlar Sosyalist Yayınları (1)

dılar içerdeki kokudan ve karanlıktan. Bağırmaya ve kapıyı
yumruklamaya başladılar. Bunlardan birisini tanıyordu Kovacs.
"Dışarda ne var?" Dönüp Kovacs'ın yüzüne baktığında -bu yüz
Kovacs'ın eski yüzüne, ölüler yaşayanlara ne kadar benziyorlarsa,
ancak o kadar benziyordu- durumu anladı: "Dışarda mı? -Tibor'u
buldular, Tuna'ya attılar, elleri ve ayakları telle bağlıydı.
Kaposvar'da yirmi köylüyü astılar, sonra da asılı oldukları ipleri
kesip köylüleri karılarına verdiler. Sonra karılarından alıp gene
astılar. Yani, yani-."
"Ya parti?"
"Parti mi? parti -Burgenland'tan koca bir ordu geliyor diye bir
haber çıktı bir keresinde. Cepheyi yarmışlar, kentin önüne gelmişler.
Faludi Viyana'dan gelmiş, hepsi bu işte -sağ salim geri
dönüp dönmediğini bilmiyorum- 'Bekleyin' demişti."
"Rusya?"
"Rusya mı, hıh Rusya -her yandan girdiler ta içerlere kadar.-
Bana ne sorup duruyorsun? Sekizinci bölgede böyle diyorlar, dokuzuncudaysa
kızıl bayrak asıyorlar, gene de bir şey olduğu yok.
Rusya-"
i
"Bir şey bildiğin yok senin. Ne gözün var ne de kulağın. Hiçbir
işe yaramazsın sen. Senin söylediklerinden çok daha fazlasını
söyleyebilirim ben sana."
Onlardan sonra gelenlerin çoğu çoktan yargılanmışlardı. "Bizi
niye alıkoyuyorlar sanki? Ne istiyorlar ki bizden? Burada yatırıyorlar
bizi, ölelim istiyorlar."
"Ne kadar uzun sürerse o kadar iyi, daha çok şeyler olabilir,"
dedi Kovacs.
Haftalar geçti, belki de aylar. Yenilerini getirdiler. "Biz gençler
bütün yaz boyunca çalıştık, sonra Ofen dağlarında buluştuk.
Rahattık. Şimdi gene hücuma geçtiler. Vahşileştiler gene. Biliyorsunuz,
İtalya'da durum çok iyi. Köylüler toprak sahiplerinin
ellerindeki topraklan zorla alıyorlar. İşçiler fabrikaları işgal ettiler.
Milano'da, Bolonya'da ve daha bir çok kentte böyle bu.
Rusya'da ise, bunu duymuşsunuzdur mutlaka, Kızıl Ordu