Anna Seghers Yoldaşlar Sosyalist Yayınları (1)

zamanlar. Şimdi içine bu anlamsız doğumun, karısının çocuğun
ölümüne ağlamayışının üzüntüsü çökmüştü. Hırsla çuvalları
birbiri arkasından arabanın içine fırlatıyordu. Daha sonra
karısının yanına geldiğinde yumuşak bir sesle sordu: "Beni hiç
aramayacak mısın?"
"Dinlesene, geçen yıl kaç gece beraber yattığımız parmakla
sayılacak kadar az. Yatakta seni arayacak değilim. Ya onun
dışında? Yok olup gitmiyorsun ya? Mektup yazarsın söz veriyor
musun?"
"Söz."
"İşte Giulia geliyor," dedi Bayan Bordoni. İnce kemikli, saçları
kıvırcık bir kız, bir ayağı ile hafifçe aksayarak, elinde sandaletinin
bir teki ve şaka olarak yanağının birini şişirmiş geliyordu.
Bordoni kıza bakarken birden ilk olarak bu kızın da karısı gibi
kalın hatlı ve sert yüzlü olacağını düşündü. Kızı saçlarından yakalayıp
bir kadını öper gibi yüzünü, göğsünü, boynunu içten bir
sevgiyle öptü, karısının sürükleyerek yanına getirdiği iki çuvalı
arabaya attı. Bayan Bordoni onlara bakarken bu katıksız sevginin
nedenini bulmaya çalışıyordu.
Bordoni çocuğu yeniden yere koydu. Dolan araba yerinden
ayrılınca gene karısının yanma geldi ve çuvalları doldurmaya
başladı. Giulia bu yeni öpücüklerden biraz şımarmıştı. Annesiyle
babasının arabına sokuldu, ama Bordoni bu kez kızı kenara itti:
"İş yaparken ayağımızın altında dolaşma."
IV
"Anne söylesene onu neden dövdüler?"
"Öğrenip ne yapacaksın! Hem zaten nedenini de biliyorsun!"
"Bağırdı mı?""
"Ağzı toprağa çevrik yatıyordu baban, sadece inliyordu, askerlerden
biri de boynunun üzerine oturmuştu."