1986 JAARBOEK - Historisch Centrum Overijssel

Inmiddels waren de andere twee ondergebracht op een adres, dat
een week later al weer onveilig bleek te zijn. De gastheer was een excommunist
en werd door de politie gewaarschuwd, dat een aantal communisten
gearresteerd zou worden, waarbij de Duitschers gebruik zouden
maken van tien jaar oude lijsten. De beide jongens, les en Menno
moesten dus onmiddellijk weg. Des Zaterdagsmorgens ging ik in de
vroegte naar Harm, die onmiddellijk bereid was de jongens op te nemen.
Doornat kwam ik thuis. Des middags bracht ik in den stromenden
regen hun bagage weg en kwam weer doornat thuis. En toen ik hen
des avonds naar Harm begeleidde stortregende het weer en voor de derde
keer kwam ik drijfnat thuis. Ik werd dan ook beloond met een wel
verdiende verkoudheid! Eenige weken later zei Harm me, dat hij het
beter vond, dat één van de jongens wegging, waarop in Menno naar
Ammerstol bracht, waar hij reeds eerder een tijdje was geweest. Eenige
maanden later werd het adres, waar hij met nog drie andere lieden van
Joodschen bloed vertoefde, op onverklaarbare wijze verraden. Menno
klom nog net bijtijds over een schutting en zoen een veilig heenkomen.
De andere drie werden gepakt.
Intusschen had Maup de Leeuw ons verlaten; hij was met een
vriendin naar Amsterdam vertrokken. Was hij maar bij ons gebleven!
Later hierover meer. Nu waren er dus weer zeven: het door ons
berekende maximum-aantal.
Het verkrijgen van distributiekaarten leverde ernstige moeilijkheden
op; ze moesten op de zwarte markt gekocht worden tegen hooge
prijzen. Eenige maanden lang hebben we ons met z'n tienen tevreden
moeten stellen met in totaal 5 a 6 distributiekaarten. Het gevolg was,
dat we veel aardappelen aten; elke week sleepte ik een mud piepers naar
huis, natuurlijk in 't donker, ook met het gas verbruik liep het mis. In
twee maanden tijds hadden wë ons rantsoen met 70 m 3 overschreden,
hetgeen met een klein leugentje voor die ééne keer werd goedgepraat.
-We vonden een oplossing voor het gasprobleem door aanschaffing van
een carbidgasinstallatie, welk apparaat de meisjes ontzag inboezemde,
omdat het ding bij teveel gas geven meer leek op een vlammenwerper
dan op een kooktoestel. Spoedig was er geen carbid meer te krijgen.
We namen andere maatregelen en bewaarden het carbid, dat we nog
hadden, voor andere doeleinden. De gasmeter werd nu uitgeschakeld.
De electriciteitsmeter werd door onze electricien Maaskant, een brave
kerel, zoodanig bewerkt, dat we hem elk oogenblik konden stilzetten.
Helaas heeft Maaskant de bevrijding niet mogen beleven; hij werd door
de Duitschers doodgeschoten. Aan één artikel heeft het ons nooit
ontbroken: appels. Elk jaar gelukte het me een mud of negen binnen te
smokkelen.
Op 26 November 's-avonds laat werd er gebeld; de heer Koopman,
de vader van Klaartje, kwam totaal overstuur binnenvallen, hij was
96