1986 JAARBOEK - Historisch Centrum Overijssel

alles op, wat maar op te blazen viel: wissels, spoorrails, locomotieven,
seinhuisjes enz. En den laatsten nacht gingen alle bruggen eraan. De
Duitsche vernielzucht vierde hoogtij! Vrijdagavond, 13 april, 8 uur,
vlogen voor het eerst granaten vlak over ons huis. Op ongeveer 100 meter
afstand sloegen ze in. Wij doken in den kelder. Froukje, de zieke,
had zelfs een ligplaats. Den volgenden morgen om zes uur weer granaatvuur.
Een poos later gejuich op straat.
Eén Canadees was gesignaleerd. Later gingen we kijken. Daar kwamen
de Canadeesche pantserwagens aanrijden, volgepropt met kinderen met
vlaggetjes in de handen. Zoo werd Zwolle veroverd. Het was n.1. bekend
geworden, dat de Duitschers zich allen teruggetrokken hadden
over den IJssel.
75. Bevrijders in de Diezerstraat.
's Middags om 3 uur was het groote oogenblik aangebroken. Het
mooiste moment uit ons leven; nooit zullen we dat vergeten.
Eindelijk dan na al die inspanning en al die gevaren mochten we dan die
gekwelde menschen hun vrijheid teruggeven. En ook wij hadden onze
vrijheid terug. Dankzij de beschermende hand van de Voorzienigheid
waren we veilig tusschen alle gevaarlijke klippen doorgezeild. De geheele
buurt stond plotseling op stelten. Onze naaste buren stonden paf;
nooit hadden ze dat kunnen denken. Den geheelen dag hadden we visite
en moesten we gelukwenschen incasseeren.
Eén omstandigheid temperde onze vreugde. Dat was de ontzettende
toestand, waarin onze landgenooten in het westen verkeerden. Maar
110