1986 JAARBOEK - Historisch Centrum Overijssel

monstranten).
Als de kerkeraad dit naliet, voelden ze zich geroepen om krachtens
"het ambt der gelovigen" de zaak zelf ter hand te nemen. Of de kerkeraad
maar voor 15 april wilde antwoorden. Gezien het korte tijdsbestek
konden zij vermoedelijk het antwoord van de overwegend vrijzinnige
kerkeraad wel indenken. In zijn boek "Geschiedenis van
Zwolle" (deel 2) schrijft Thom. de Vries, dat men zijn hoop gevestigd
had op ds. Vermeer. Hiervoor zijn geen aanwijzingen in de officiële
stukken te vinden, maar denkbaar was het wel. Vermeer had grote
aanhang en gezag en vermoedelijk zal er wel een beroep op hem zijn
gedaan. In het herdenkingsboekje dat bij zijn dood werd uitgegeven,
werd ook aangehaald dat deze jaren erg moeilijk voor hem waren .
De bijzondere kerkeraad (predikanten en ouderlingen) van de Herv.
Gemeente besloot in zijn vergadering van 6 april eenparig, dat de brief
voor kennisgeving werd aangenomen, Hierbij waren dus ook Vermeer
en Welter en hun vier rechtzinnige ouderlingen. Dit antwoord werd
aan de heer De Vries verzonden.
Op 26 mei schreven de drie heren weer terug, dat het hun smartte dat
de kerkeraad zo tegen Gods ordinantién inging. Ze konden dan ook
niet langer deze kerkeraad als wettig erkennen. De Dordtse kerkorde
van 1619 was nooit met instemming der gemeenten afgeschaft en die
kerkorde steunde toch op Gods woord. Bovendien vonden ze dat verschillende
predikanten de hoofdwaarheden van het Christendom ontkenden
en dat de kerk hier geen maatregelen tegen nam. Ze waren nu
verplicht zelf handelend op te treden, nu de kerkeraad in gebreke
bleef. Deze brief werd op 13 juni behandeld. Ds. Poortman stelde nog
voor om een broederlijk gesprek aan te gaan en de mannen te waarschuwen,
maar dit werd verworpen. De brief bleef onbeantwoord.
De actie
Ondertussen lieten de actievoerders er geen gras over groeien. Nog in
mei werd een oproep gedaan aan de volwassen leden van de Herv. gemeente
om een brief te tekenen. In deze brief erkende men schuld, dat
men zo lang de zaken had aangezien, maar dat ze nu genoeg hadden
van het synodale juk en bereid waren mede te werken om de kerk nogmaals
te reformeren.
Hier kwamen 41 reacties op, getekend door 67 personen. Deze mensen
vergaderden en deden alsof ze de wettige vertegenwoording waren van
de gemeente en... kozen een nieuwe kerkeraad. Hun eerste daad was
twee brieven te schrijven. Eén aan de burgemeester en één aan de Koning.
Ze gaven kennis dat ze het synodale juk hadden afgegooid en dat
ze nu de wettige kerkeraad waren van de Nederduits Hervormde Gemeente.
Verder verwachtte men dat de "afgezette kerkeraad" nu maar
69