AFZ/97-0380 - Fiscus.fgov.be

▪ met betrekking tot de Verenigde Staten, een belang in Amerikaanse onroerende goederen,
dat wil zeggen de aandelen van een vennootschap waarvan de meerderheid van
de activa bestaat uit in de Verenigde Staten gelegen onroerende goederen in overeenstemming
met de in de Amerikaanse wetgeving bepaalde regels (Afdeling 897 IRC)
163. Paragraaf 1 verwijst naar meerwaarden "die kunnen worden toegerekend aan de vervreemding
van onroerende goederen" in plaats van naar meerwaarden "die behaald zijn uit de vervreemding
van onroerende goederen", zodat uitkeringen die door REITs (Real Estate Investment Trusts)
of door sommige RICs (Regulated Investment Companies) worden gedaan, onderworpen zijn aan
de bepalingen van artikel 13, paragraaf 1 en 2 – en niet aan die van artikel 10 (Dividenden) –
wanneer die uitkeringen betrekking hebben op meerwaarden die afkomstig zijn uit de vervreemding
van een belang in Amerikaanse goederen door die REITs of RICs. De desbetreffende meerwaarden
zijn bijgevolg in de Verenigde Staten belastbaar overeenkomstig de Amerikaanse belastingwetgeving.
164. Paragraaf 3 gaat over de roerende goederen die deel uitmaken van het bedrijfsvermogen
van een vaste inrichting van een onderneming. Hij is in overeenstemming met paragraaf 2 van het
OESO-Model.
165. In de lijn van wat artikel 8 bepaalt voor de winst uit zee- en luchtvaart, kennen de paragrafen
4 en 5 het recht om belasting te heffen van meerwaarden verkregen uit de vervreemding van
in internationaal verkeer geëxploiteerde schepen of luchtvaartuigen, van in internationaal verkeer
gebruikte laadkisten en van roerende goederen die bij de exploitatie of het gebruik van die schepen,
luchtvaartuigen of laadkisten, exclusief toe aan de woonstaat van de zee- of luchtvaartonderneming.
166. Overeenkomstig paragraaf 6 zijn meerwaarden verkregen uit de vervreemding van alle andere
goederen slechts belastbaar in de woonstaat van de vervreemder. Het gaat met name om
meerwaarden die een inwoner van België verwezenlijkt bij de vervreemding van aandelen (niet
zijnde aandelen in de in paragraaf 2 bedoelde onroerende vennootschappen), van obligaties of van
immateriële goederen.
Artikel 14 (Inkomsten uit een dienstbetrekking)
167. Paragrafen 1 en 2 zijn gelijk aan het OESO-Model. Inkomsten uit een dienstbetrekking zijn
belastbaar in de Staat waar de dienstbetrekking wordt uitgeoefend behalve wanneer de drie voorwaarden,
die in paragraaf 2 zijn bepaald, samen vervuld zijn (het verblijf in de Staat waar de
dienstbetrekking wordt uitgeoefend is korter dan 183 dagen, de werkgever is geen inwoner van de
Staat waar de dienstbetrekking wordt uitgeoefend en de inkomsten uit de dienstbetrekking komen
niet ten laste van een vaste inrichting die de werkgever in de andere Staat heeft).
168. Er wordt een uitzondering op die regels gemaakt voor inkomsten die vallen onder de artikelen
15 (Tantièmes), 17 (Pensioenen, sociale zekerheid, lijfrenten en uitkeringen tot onderhoud), 18
(Overheidsfuncties) en 19 (Studenten, stagiairs, leraren en onderzoekers).
169. Punt 2 van het Protocol legt uitdrukkelijk het criterium vast dat bepaalt in welke Staat een
dienstbetrekking wordt uitgeoefend. Een dienstbetrekking wordt uitgeoefend daar waar de werknemer
fysiek aanwezig is wanneer hij de werkzaamheden waarvoor hij betaald wordt, uitoefent.
Om de plaats te bepalen waar een dienstbetrekking wordt uitgeoefend, wordt dus geen rekening
gehouden met de woonplaats van de schuldenaar, de plaats waar het contract werd gesloten, de
woonplaats van de werkgever, noch met de plaats waar de beloningen worden betaald of met de
plaats waar het werk wordt geëxploiteerd. Het criterium van de fysieke aanwezigheid is het enige
relevante criterium. Wanneer een dienstbetrekking gedeeltelijk in de woonstaat van de werkgever
wordt uitgeoefend, is slechts het gedeelte van de beloningen dat kan worden toegerekend aan de
in die Staat uitgeoefende werkzaamheid aldaar belastbaar, en dus niet het geheel van de beloningen
(de beloningen die met de dienstbetrekking verband houden moeten worden opgesplitst rekening
houdend met de plaatsen waar de dienstbetrekking uitgeoefend wordt en dus met de plaatsen
waar de werknemer fysiek aanwezig is voor het uitoefenen van die dienstbetrekking).
170. Het criterium van de fysieke aanwezigheid is het criterium dat wordt gebruikt in de commentaar
bij artikel 15 (Inkomsten uit een dienstbetrekking) van het OESO-Model. Dit criterium is van
toepassing om te bepalen in welke overeenkomstsluitende Staat een dienstbetrekking wordt uitge-