AFZ/97-0380 - Fiscus.fgov.be

and houdende verplichting, die zwaarder is dan de belastingheffing en daarmee verband houdende
verplichtingen die van toepassing zijn op zijn eigen onderdanen. Bijgevolg, en in tegenstelling
tot hetgeen in het OESO-Model bepaald is, mag de belasting die wordt toegepast op onderdanen
van de andere overeenkomstsluitende Staat die zich in dezelfde omstandigheden bevinden een
verschillende vorm hebben en volgens verscheidene regels geheven worden, op voorwaarde dat de
belastingheffing niet zwaarder weegt. Dit kan helpen verklaren waarom er niets op tegen is dat een
overeenkomstsluitende Staat regels of aanslagformaliteiten verleent die gunstiger zijn voor onderdanen
van de andere overeenkomstsluitende Staat dan voor zijn eigen onderdanen. Wanneer we
evenwel kijken naar paragraaf 14 van de commentaar bij artikel 24, paragraaf 1 van het OESO-
Model, is dit eveneens het geval bij de OESO-tekst (de belastingheffing mag niet anders zijn, of indien
dat wèl het geval is, mag ze niet zwaarder zijn).
339. Paragraaf 1 preciseert dat voor de toepassing van de Amerikaanse belasting, Amerikaanse
onderdanen die op basis van hun wereldinkomen aan belasting onderworpen zijn in de Verenigde
Staten, niet in dezelfde omstandigheden verkeren als Belgische onderdanen die geen inwoner zijn
van de Verenigde Staten. De Verenigde Staten zijn bijgevolg niet verplicht om op een Belgische
onderdaan die geen inwoner is van de Verenigde Staten, het belastingstelsel toe te passen dat van
toepassing is op een Amerikaans onderdaan die geen inwoner is van de Verenigde Staten maar die
desalniettemin in de Verenigde Staten belast wordt op zijn wereldinkomen. Deze bepaling stemt
overeen met de interpretatie die bij gebrek aan een gelijkaardige bijzondere bepaling wordt gegeven
in paragraaf 9 van de commentaar bij artikel 24, paragraaf 1 van het OESO-Model.
Paragrafen 2, 3 4, 5 en 7
340. Deze paragrafen zijn grotendeels in overeenstemming met het OESO-Model.
Paragraaf 6
341. Paragraaf 6 bevestigt dat geen enkele bepaling van artikel 23 een overeenkomstsluitende
Staat belet een "branch profits tax" toe te passen die rekening houdt met de voorwaarden waarin
artikel 10 (Dividenden), paragraaf 10 voorziet.
342. Voor zover het Belgisch intern recht niet toestaat een "branch profits tax" te heffen, is paragraaf
6 zonder voorwerp wat België betreft.
Artikel 24 (Regeling voor onderling overleg)
Paragrafen 1en 2
343. Paragrafen 1 en 2 zijn grotendeels in overeenstemming met het OESO-Model.
344. Paragraaf 1 staat de belastingplichtige evenwel toe een verzoek inzake een regeling voor onderling
overleg in te dienen bij de bevoegde autoriteit van elk van de overeenkomstsluitende Staten.
Een inwoner van een overeenkomstsluitende Staat (of een onderdaan van een overeenkomstsluitende
Staat) is bijgevolg niet verplicht zijn geval voor te leggen aan de bevoegde autoriteit van
zijn woonstaat (of van de Staat waarvan hij onderdaan is). In sommige gevallen zou deze meer
flexibele regel een doeltreffende behandeling van het geval mogelijk kunnen maken.
Voorbeeld:
Een inwoner van de Verenigde Staten betaalt interest aan een inwoner van België. Het tussen de
betrokkenen gesloten contract bepaalt dat de inwoner van de Verenigde Staten de belasting die
eventueel verschuldigd zou zijn in de Verenigde Staten ter zake van de betaalde interest, ten laste
neemt.
De Verenigde Staten behandelt deze interest als voorwaardelijke interest (contingent interest) bedoeld
in subparagraaf 2, a) van artikel 11 (Interest) en belast genoemde interest dienovereenkomstig.
De inwoner van de Verenigde Staten die de Amerikaanse belasting verschuldigd is, is evenwel
van mening dat de behandeling van de interest in de Verenigde Staten niet in overeenstemming is
met de Overeenkomst.
Wanneer de inwoner van de Verenigde Staten zijn geval aan de Amerikaanse bevoegde autoriteit
voorlegt, kan laatstgenoemde overeenkomstig paragraaf 2 van artikel 24 (Regeling voor onderling