AFZ/97-0380 - Fiscus.fgov.be

▪ de identificatie (firmanaam, adres, fiscaal identificatienummer, enz.) van de persoon
die de regeling voor onderling overleg heeft ingeleid overeenkomstig paragraaf 1 en
van de andere personen die bij het geval betrokken zijn;
▪ gedetailleerde inlichtingen aangaande de feiten en omstandigheden waarmee rekening
moet gehouden worden (daaronder begrepen de betrekkingen tussen verbonden ondernemingen
die partij zijn bij transacties die verband houden met het geval);
▪ aanduiding van de desbetreffende belastbare tijdperken;
▪ de kopie van het aanslagbiljet en van het verslag van de fiscale audit of een gelijkwaardig
document dat leidt tot de belastingheffing die wordt beschouwd als zijnde niet
in overeenstemming met de bepalingen van de Overeenkomst;
▪ gedetailleerde inlichtingen aangaande gerechtelijke stappen en bezwaarprocedures die
zijn ondernomen door de persoon die de regeling voor onderling overleg heeft ingeleid
overeenkomstig paragraaf 1 en door de andere personen die bij het geval betrokken
zijn, alsmede inlichtingen aangaande elke rechterlijke uitspraak betreffende het geval;
▪ de uiteenzetting door de persoon die de regeling voor onderling overleg heeft ingeleid
overeenkomstig paragraaf 1 omtrent de motieven op basis waarvan hij van oordeel is
dat de maatregelen van een overeenkomstsluitende Staat of van beide overeenkomstsluitende
Staten leiden of zullen leiden tot een belastingheffing die niet in overeenstemming
is met de bepalingen van de Overeenkomst; en
▪ alle specifieke bijkomende inlichtingen die door de Belgische bevoegde autoriteit gevraagd
worden binnen een termijn van twee maanden na de ontvangst van de vraag
uitgaande van de persoon die de regeling voor onderling overleg heeft ingeleid overeenkomstig
paragraaf 1 of van de vraag van de Amerikaanse bevoegde autoriteit om
een geval in onderlinge overeenstemming op te lossen.
360. In dit verband wordt opgemerkt dat de medewerking van de belastingplichtige essentieel is
voor de goede werking van de regeling voor onderling overleg. Indien een belastingplichtige niet
loyaal meewerkt met de Belgische bevoegde autoriteit bij het oplossen van zijn geval, zou de Belgische
bevoegde autoriteit kunnen voorstellen aan de Amerikaanse bevoegde autoriteit om de regeling
voor onderling overleg af te sluiten zonder te proberen het geval op te lossen. De Belgische
bevoegde autoriteit zou evenwel slechts dergelijke maatregel mogen voorstellen nadat de belastingplichtige
ervan op de hoogte werd gebracht en na afloop van een laatste termijn waarin hij zijn
nalatigheid kan goedmaken.
361. De beslissing na arbitrage vormt een integrerend deel van de door artikel 24 georganiseerde
regeling voor onderling overleg. De arbitrage is dus geen alternatief of aanvullend bezwaar maar
een verlengstuk van de regeling voor onderling overleg waardoor de doeltreffendheid van dat overleg
kan verbeteren. Indien de bevoegde autoriteiten een akkoord bereikt hebben waarbij geen enkele
vraag aangaande de toepassing van de bepalingen van de Overeenkomst onopgelost blijft,
kan geen enkele vraag nog aan arbitrage worden voorgelegd, zelfs indien de persoon die de regeling
voor onderling overleg heeft ingeleid, van mening is dat het akkoord van de bevoegde autoriteiten
in zijn geval geen correcte oplossing is.
362. Een geval mag niet als afgesloten beschouwd worden zolang er tussen de bevoegde autoriteiten
nog minstens één punt van onenigheid is aangaande de overeenstemming van een belastingheffing
met de Overeenkomst Een bevoegde autoriteit kan dus niet eenzijdig beslissen dat een
niet opgeloste vraag niet voor arbitrage moet worden voorgelegd. Het is pas wanneer beide bevoegde
autoriteiten overeenkomen een niet opgeloste vraag niet voor arbitrage voor te leggen, dat
de arbitragefase niet wordt toegepast.
363. Punt 6 van het Protocol legt de praktische regels vast voor het verloop van de arbitragefase
van de regeling voor onderling overleg. Er wordt in het bijzonder opgemerkt:
▪ dat de bevoegde autoriteiten zelfs na het opstarten van de arbitragefase nog een wederzijds
akkoord kunnen sluiten dat ipso facto de arbitragefase beëindigt; evenzo kan
een betrokken persoon ten allen tijde zijn verzoek voor een regeling voor onderling
overleg intrekken en aldus de arbitragefase beëindigen;
▪ dat de arbitragecommissie bestaat uit drie scheidsrechters (in principe duidt elke overeenkomstsluitende
Staat een scheidsrechter aan die op hun beurt de derde scheidsrechter
aanduiden, die als voorzitter fungeert);
▪ dat de arbitragecommissie over het algemeen een schriftelijke beslissing bezorgt binnen
een termijn van zes maanden vanaf de aanduiding van de voorzitter ervan;
▪ dat de arbitragecommissie geen autonome beslissing neemt maar één van de voorstellen
van beslissing moet kiezen die door elke bevoegde autoriteit worden voorgedragen