Willem Vogt - Radioleven

ook een reuze-deuk. In Honoloeloe, d.w.z. op een afstand van
toch zeker 4000 kilometer, ontving de "Zeven Provinciën"
woordelijk telegrammen, die Sitoebondo met zijn armzalige
5 kilowatt op 1600 meter golf naar Ambon stuurde. Onze
goeie brave hakkepoffer van Java's oostpunt sloeg me daar
onbewust een record van je welste. Het was onbegrijpelijk
voor alle hoogwaardigheidsbekleeders rond den troon van den
heer Sommerfeld (de opsteller van voortplantingswetten voor
radio-golven), maar de bewijzen waren er voor.... de
"Ze~en Provinciën" stuurde den tekst op.... en die klopte
precies.
Wij correspondeerden verder dag in dag uit met onzen
dierbaren stomme.... wij seinden hem al het nieuws, dat wij
nu - 0 hoe kunnen dingen grondig veranderen! - van de
pers kregen. Ik herinner mij nog alle verhalen over de vreeselijke
uitbarsting van den vulkaan Kloet, die wij aan de "Zeven"
deden, maar.... zoo bleek later. . .. niet altijd hoorde het
schip onze teekens. Vooral na New York, in den Atlantischen
Oceaan, was het slecht. En gij, lezer, voelt mee nietwaar met
het lot van de nachtelijke seiners met de energie van Malabar.
Hun taak bezat slechts de matige opwinding van iemand, die
opdracht heeft om te praten tegen een stomme, die kans
loopt om ook doof te worden, maar die eerst in Nederland aan
de draadtelegraaf zou kunnen vragen om ons te seinen, dat hij
inderdaad doof geworden was en .... waar.
Er kwam niet zoo heel lang daarna een dag, waarop ik voor
de laatste maal op de sandelwood naar beneden reed. . . . om
nooit meer op de berghelling, waarop de bergen Nini en
Pipisan neerzagen, terug te keeren.
Aan de kade te Tandjong-Priok lag het mailschip "Wilis"
te wachten, dat mij en de mijnen naar Nederland terug zou
brengen. . . . na negen jaar tropendienst. Hoe weinig kon ik
vermoeden, dat het een afscheid van Indië zou worden voor
goed. . .. De heer en mevrouw de Groot brachten ons om
2°4
6 uur des morgens op het station te Bandoeng nog een afscheidsgroet.
Een geweldig belangrijk hoofdstuk van "Radioleven"
werd afgesloten, toen de Preanger-express westwaarts vertrok....
weer de hitte tegemoet.... maar achter deze warmte
wisten wij de milde koestering van het weerzien van het
vaderland.
2°5