Willem Vogt - Radioleven

deze vliegende mieren vandaan? Hoe komen zij binnen? De
tientallen worden honderden, de honderden duizenden. Een
snorrende, trillende wolk, verdringt zich thans om de lamp.
Zij vallen voor een deel in de vlam, die dan even in een piek
boven het glas uitschiet, als de crematie in één spettering voltooid
wordt. Heele sidderende koeken wentelen op het papier
om een as, die zelf bestaat uit fladderende en poot-sprietende
lichaampjes.
Onophoudelijk schuift de linkerhand de wriemelende
massa's op zij. De rechterhand schrijft, schrijft. ... geen
woord mag er gemist worden. Nauen seint uiterst belangrijke
berichten over de lotgevallen van een Nederlandsch konvooi
•... ; dit bericht is voor den Gouverneur-Generaal van
het allerhoogste belang. En nu juist die lamme, helschmakende
fladderlingen. Zij sluipen vleugellam van de oorschelpen
der hoofdtelefoon op de oor-randjes, die voor de
zachtste aanraking gevoelig zijn. Als de zin van het geseinde
woord reeds door mij verstaan is, vóór dat Nauen het heeft
voltooid, kan ik mij de luxe veroorloven van even met de
rechterhand over haar en hals te strijken.... waar alles
kriebelt en leeft. De linkerhand moet het papier schoon
vegen... , één oogenblik pauze doet twee lagen sidderende
lijven ontstaan en nog steekt de scherpe potloodpunt bij het
schrijven soms in een door vleugels verlaten mierenromp. Ik
wip op mijn stoel op en neer, schud met het hoofd als een
paard met opzet-teugel, blaas.... denk onweerstaanbaar aan
den rattenvanger van Hameln.... vind deze diertjes erg,
maar lang niet zoo erg als ratten. . .. die er toch ook zijn op
Tjangkring.... Zie met een gevoel van afkeer, van walging,
op de hooge stapels lijken van larongs neer.. " bedenk dan,
dat deze duizenden fladderende diertjes, die de vleugels zengden
aan een lamp, nog in aantal overtroffen worden door de
gesneuvelden en gewonden, die dezen eigen dag misschien gevallen
zijn aan de fronten, waarvan de dooden-oogst thans in
morse-stemmen wordt gerapporteerd.
172
Steeds meer larongs zoemen aan. . .. zij ~erpen zich op
de lamp als. . .. de' legers van den kroonpnns o~ Verdun,
Vaux, Douaumont.... Mijn neus oog~n.... l~p~en....
Ik vlieg op en blaas de lamp uit Het ra~I~-lampJe IS nu de
eenige lichtbron.... voor de potloodpunt JUiSt voldoende ...
* • *
Niemand, die belang stelt in deze verhalen over "Radioleven':!behoef~bevreesdtezijn,
~ ,
dat WIJ nog met eens een keer "/ -y
tezamen naar Malabar zullen
•
terugkeeren. -~;/I' \
Tjangkring is nog onvol- ~.
doende aan u beschreven, om '-
het reeds weer te verlaten.
Tjangkring leverde, zooals blijken
zal, de apotheose van "Ra- -~
dio-Ieven". Met het teekenen
van Tjangkring's "sfeer",
doen wij niets anders dan het
décor schilderen voor de opvoering van het epos van een
tot de journalistiek gedreven telegrafist. ..., .
Weinigen zullen durven beweren, dat ZIJ m rUim ~ee Jaar
tijd eenige honderden malen den dageraad hebbenzien doorbreken.
De man van Tjangkring durft dat wel. Men hoort zoo vaak
zeggen: "In Indië komt de zon plotseling om. ze~, l;lur op en
zij gaat om zes uur weer onder." Dat "plotselmg 18 ver van
juist. Precies kwart over vijf in den morgen komt het eerste
tintje rood in het zwart van den nachthemel, waaraan de
sterren schitteren als zilver op fluweel.
Dat eerste tintje rood is de inzet van de uitvoering door de
Natuur van de kleuren- en tinten-orgie der dageraadssymfonie,
die ten kwart voor zes in den morgen van Tjangkring
eindigt met het verschijnen van den rood-gelen zonne-
173