Willem Vogt - Radioleven

wij ons af, wáár wij dit gezicht eerder gezien hebben. Er gaat
ons weldra een licht op. Het is de eigenaar van een der twee
groote hotels ter plaatse.
Hij is niet minder dan kapitein-commandant van de Ambonsche
schutterij. Nergens elders in Indië vindt men nog
zoo'n instituut. De Amboneezen zijn er zwaar op gesteld;
waarschijnlijk om deze gesteldheid heeft de regeering Ambon
in het bezit van zijn schutterij gelaten, hoewel het korps
thans opgeheven heet te zijn. Wij zien verder een aantal
marine-officieren. Behalve den zee-officier, leider der proefnemingen
op het radiostation, zien wij commandant en
officieren van het opnemingsvaartuig "Van Gogh".
Er zijn verder een aantal officieren van de Gouvernementsmarine,
van de Paketvaart en van de geconfiskeerde
Duitsche koopvaardijschepen. De "burgers" zijn aanwezig
in groote verscheidenheid van ambtelijken- en maatschappelijken
welstand en aanzien. Aanzien en welstand spiegelen
zich vrij nauwgezet af in snit en leeftijd van den zwarten rok
dien zij dragen.
Alle rassen uit den archipel zijn vertegenwoordigd. Daar
is b.v. de welgedane kapitein-chinees (hoofd van de brandweer).
De kapitein der Arabieren heeft het uiterlijk en de
kIeeding van de aartsvaders. Er zijn ook tragische figuren
aanwezig. Het zijn de ballingen. Zie b.v. dien kleinen Javaan,
daar,met zijn nauwsluitenden hoofddoek en zijn kris tusschen
den lendedoek gestoken. Het is een kleinzoon van den
Javaanschen vorst Dipo Negoro, die den Java-oorlog ontketende.
De zonden van de vaderen worden hier wel zwaar
geboet. Zwijgend en stil schuifelt de kleine, droevig uitziende
Javaan tusschen de gasten door. Een man met een Panamahoed
in de hand, zou voor een Australischen parelvisscher
kunnen doorgaan, maar wie hem daarvoor houdt, vergist zich
schromelijk, want hij is niemand minderdan de ex Sultanvan
Atjeh. Ook hij is een balling, maar klaarblijkelijk weet hij zich
beter in zijn lot te schikken dan de nazaat van Dipo Negoro.
126
Nadat alle aanwezigen zich in groepen hebben verdeeld:
officieren, ambtenaren, handelsmenschen, etc. voert telkens
de leider van de groep kort het woord tot den resident,
waarbij hij de gelukwenschen aanbiedt ter gelegenheid van
den verjaardag van H.M. de Koningin. Na dit ceremonieele
gedeelte, verzamelt de resident alle aanwezigen in ongedwongen
dooreenmengeling om zich heen en spreekt hen toe.
Eerst in het Nederlandsch en daarna in het Maleisch.
Een drie maal herhaald "hoera" wordt ten slotte aangeheven
op het welzijn der landsvorstin.
12 7