Willem Vogt - Radioleven

De verrukkelijke
weggetjes,
die door oud-Blaricum
naar de
~eentleiden,zijn
nog voor eengroot
deel gespaard. Dat
men ze toch ongemoeid
late.Erisvoornieuw
Blaricum ruimte genoeg. De
Meent zelf is niet ongerept
""'~~
meer aan den rand van het dorp.
Het is 'misschien noodig, maar de schoonheid
van het ruige land is nutoch aangevreten door plaatijzeren
loodsen en op gescheurdengrond aangelegde rogge-akkers.
~ij loopen op historischengrond. Hij behoort aan dat eigenaardIge
gemeenschapsbezit der Erfgooiers. Privilegiën uit den
t~~d van FlorisV,!,derKeer'len ~od",leefden tot den huidigen
tIJd voort. Heel m de verte spItsen de torentjes van Baarn omhoog.
Wie over de wijde vlakten langs de Eem tuurt, denkt niet
aan dien ruigen tijd, toen de Graven van Holland en de Bisschoppen
van Utrecht voortdurend op het oorlogspad waren.
Hoe speelt Eemnes een rol in de verhalen rond Jan van
Schaffelaar en zijn ruiters, zooals de goede brave Oltmans ze
ons in zijn "Schaapherder" schilderde. In deze romantische
omgeving stond het houten huisje.
Het verdroeg de grillen van het humeur dezer wijJe vlakte,
'r"'"'f' ~ î. zooals dat met hetjaargetijdewisn
selde. Tegen deruwewindstooten
:ft.
"'~iÁ
.,,~
van den zuidwesterwas hetbeveiligd door vier staaldraadschoren,
die hetook op de beenmoesten houden, wa~eerde noordwesten-wind
het water des winters over het grasJoeg; zoodat de
eenzame telegrafist soms uit zijn slaap werd gewekt door het
woedende klotsen der golven onder zijn sobere slaapstêe.
Rond het huisje graasden de koeien en paarden van de
"scharende" erfgooiers. In honderdtallen.liepen zij ~erspreid,
dichtbij en ver. De dieren schurkten zIch de hUId aan de
schoren van het gebouwtje, waardoor het op zijn palen begon
te zwiepen. Klagend klonk in den prillen morgen het geloei
van de dieren, die op den melker of de melkvrouw wachtt~n.
Het metalen geklinkklank, veroorzaakt door paarden, WIer
vóór- en achterbeen door een ketting verbonden waren, was
sinister; het gebeurde, opdat de prairie-instincten niet zóó over
hen vaardig konden raken, dat zij bij het opvorderen voor
landarbeid, als toomelooze kleppers aan de handen van den
baas zouden weten te ontsnappen.
Een frisch schouwspel anders: het draven van groote
kudden viervoeters in den schemer van een zomeravond,
wanneer de geur der velden, de ruimte, het sappige voer, de
zilte lucht hen dronken van vrijheid en vol van natuurlijk welbehagen
voortjoegen in teugelloos genieten.
Deverzame1plaats voor het vee, dat gezelligheid zocht, was
het huisje voor de Radio. Soms hinnikten de paar~en zóó
hevig, dat zij de ontvangst hinderden; een plotselmg r~tselend
.--..,.-- buiten het venster gezwaaIde cou-
/'~ ~ rantdreefhendantijdelijkinprach-
J /' tige vlucht uiteen.
(
, I
~ -"'l:---'~
t'
~~~- -..... . ,.-
. ".~' ..
O9I'J."tf .,) I) l,·