Descarga en formato PDF (1,9 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

Querémol a unión
e non a mesturanza que nos perde.
Os que así nos tein
soio tein noso os nosos nomes no censo,
que hasta o noso sudor, sin alento,
pérdese na terra que non nos mantén;
io único que nos dan
é esta forza da fame que nol a fai deixar
ESCRIBÍN iste poema con bágoas;
e según van enfriando
voume volvendo encender contr os nemigos de esa libertá
que estamos certos de alcanzar un día,
poil a Nosa Galicia é inmortal,
que non iles, nomes luxos da Hestoria
que soio se acai maldecir.
O Caurel. 1956
3
NOVA CHAMADA ÓS GALEGOS 37
MEUS hirmaos galegos
que as veces tamen tedes o corazón dos días de choiva com-este,
ben sabe Deus que hoxe eu non vos falo por acadar sona
senon pra chamarvos, coma quen pide pan,
que fagais de volver a loita sagra
pola nosa patria homilde, onde sentimos que todo nos conoce.
37 “Pra Ramón Piñeiro”
153