Descarga en formato PDF (1,9 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

é máis que unha forma de fortalecernos coa-súa, que xa é nosa, palabra, que nos
recorda que algo queda que algo hai inmortal, ou longo, no que un prevalece. Así
pasa ca lingua propia que por eso mesmo vale algo máis pra comunicarnos, i-é que
lle outorga precisamente ise carácter de sagrado vivo, non de sagrado valeiro.
Escoitemos pois en memoria súa e tamén do noso pasado, en memoria de
todos nós, a palabra dos poetas galegos históricos d’iste século. Prestémoslles o
son dos nosos labios.
Non son palabras nin tempo alleo. Son a nosa mesma memoria. Cuáseque
a nosa mesma palabra ó seren nosa mesma lingua. Non podería distinguilos de
decir un texto meu. Porque os que foron son inda connosco: os que foron, somos.
E pre comenzar esta real comunión nada mellor que o texto de aquel
grande –porque era grande en todo– querido orensano que moitos de vós tamén
coñecistes.
Don Ramón Otero Pedrayo, a quen saludarei con un verso meu de aquel
libro de Homenaxe que se lle fixo en Caracas no 1955:
Don Ramón Otero Pedrayo de Trasalba amigo
que teil’a abundanza do teu nome comprido.
Don Ramón Otero Pedrayo de Trasalba maestro
que eres abundante como o teu nome cheo.
Comenzaremos polo seu poema Ao lonxe:...
...
(Sentimos non ter á mao o poema O centeo)
[Froumas e máis o chan enxoito
pró fino pisar do serán;
co ulido do centeo moito
e un vento nos agros de pan].*
E comencemos co fino médico lugués Luís Pimentel, amigo de tantas horas
de café, de tantas tardes e noites no “Méndez Núñez” en toda a década dos 50.
Ninguén coma el colleo a luz das rúas e prazas, dos torsos e brazos das rapazas
e de todo o que pasaba sula súa ventana-galería leste ó fondo da “Praza
Mayor”:
* Cuarteta eneasílaba, sen título, en Bocarribeira. Brais Pinto. Madrid, 1958, p. 19. A non ser que se trate
do poema “Pan galego”: “O Xenio do Centeo, adusto, grave, ...”, de 102 versos que pode atoparse en
Ramón Otero Pedrayo, Poesía. Edición, introdución e notas de Xesús Alonso Montero, Vigo: Editorial
Galaxia, 2010, pp. 238-41.
61