Descarga en formato PDF (1,9 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...
Descarga en formato PDF (1,9 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...
Descarga en formato PDF (1,9 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Teño ademais que comunicarche que a mediados do pasado xaneiro<br />
a AELG, nunha xunta directiva celebrada no Hostal dos RR.CC. acordou concederche<br />
un voto de estima polo esforzo que supoñemos teu no ano 1989 <strong>en</strong> dotar<br />
a AELG nun ano <strong>en</strong> que tiñamos compromisos ineludibles (II CONGRESO DE ES-<br />
CRITORES EN LINGUA GALEGA e VI ENCONTROS GALEUSCA) e recibiramos unha<br />
insufici<strong>en</strong>te cantidade por conv<strong>en</strong>io.<br />
Todo esto dista bastante dunha int<strong>en</strong>ción crítica contra ti por parte<br />
da AELG e por parte miña.<br />
Sin ser consultado fun usado (no dito artículo) como arma arrojadiza<br />
(sic)<br />
Un gran abrazo.<br />
Uxío Novoneyra<br />
Avda. Xohán XXIII. Bloque 3 portal 4- 1º-D.<br />
SANTIAGO DE COMPOSTELA<br />
Carta a Uxío de Isabel<br />
De Isabel Escudero a Uxío Novoneyra<br />
Las Navas del Marqués. (Entre Guadarrama y Gredos).<br />
9 de Septiembre de 1999.<br />
“A medida que o tempo pasaba<br />
alongábame da morte...”<br />
Qué milagro, Uxío, es que uno se <strong>en</strong>cu<strong>en</strong>tre alguna vez con uno, otro, herido<br />
de la misma flecha, y que no importa <strong>en</strong> qué mom<strong>en</strong>to y lugar porque esa flecha<br />
es también la del tiempo y lo ha dejado allí atravesado, <strong>para</strong>do justo <strong>en</strong> el<br />
instante, de tal manera que no podemos ya decir que fue <strong>en</strong> O Caurel, una tarde<br />
hace treinta y tres años, o aquí y ahora <strong>en</strong> este mom<strong>en</strong>to <strong>en</strong> que te escribo. Lo<br />
cierto es, Uxío, que todavía me resu<strong>en</strong>an <strong>en</strong> los montes del alma el eco de tu voz<br />
poderosa y certera. Tu voz despertando los bosques, el día, algunas de esas “pocas<br />
palabras verdaderas” que uno a veces también escucha como por descuido del<br />
anónimo pueblo, <strong>en</strong> el no vivo y primero de un niño, <strong>en</strong> el canto de los pájaros <strong>en</strong>tre<br />
la niebla o <strong>en</strong> la voz que no mi<strong>en</strong>te, de la corri<strong>en</strong>te. Y algo de ese ali<strong>en</strong>to, Uxío, es<br />
quizá lo que todavía ahora, después de los años y a contratiempo de la edad, nos<br />
inhunda (sic) el corazón de una fe contraria a la del dominio de la Realidad, esa<br />
183