Descarga en formato PDF (1,9 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

Inclusive podería decirse que Roberto se adiantou unha década, máis
dunha década, á moderna poesía erótica ou amatoria, como algús lle chaman, galega.
Esta poesía de amor en que o sentimento foi substituído pola sensación; e,
quen dixo máis fulminantemente a sensación fulminante do intre supremo do amor
como il niste verso:
“No cerebro o sabro do sangue.
Como un golpe...”
E non sólo do amor dixo, dixo da noite, das noites, dise paxaro calado da
noite que tamén nos fulmina co silencio do seu canto futuro, calado ou omitido.
E dixo do viño que o conocía ben e dixo como sólo dicen os seus
versos de:
Esta é unha pequena hestoria de amor e de noites, que vamos abrir, pois
sólo a palabra, a pura i exauta forma revelan a poesía. Xa que poesía é forma.
10
Palabras preliminares do recital de Uxío Novoneyra
(1988-89)
O Arte ou a Literatura ás veces non persiguen outro fin que o da pura expresión.
Mais cando o persiguen de intento, xunto co da verdade, o fin máis alto que
pode pretender calquer Arte ou Literatura é o da Liberación.
• A liberación do Poder.
• A liberación do pasado inútil.
(Ó pasado útil chamémoslle memoria profunda, fondo común, tradición ou
herdo cultural).
O poder como groseira imposición, como foi cáseque sempre ou o poder
simulado ou formalmente elexido, cando non é levado dunha pasión liberadora, é
o exercicio da forza bruta máis ou menos enmascarada, disimulada tras da pretendida
dinidade de certos valores ou de certas instituciós.
É moi difícil de lexitimar o poder i o seu exercicio degrada. Non hai máis
que ver como cambea en pouco tempo a face dos que o detentan alleos á pasión
da Libertade i a Xusticia.
E falando do pasado útil, hai o que eu lle chamo pasado profundo, que ten
como forma máis patente a lingua propia. Con todo, o seu ritmo i acento oral, non
a estreita normativizada (que non nos toquen a patria).
53