Descarga en formato PDF (1,9 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

V. SOBRE AUTOPOÉTICA.
(Autocrítica, metapoética, poética propiamente dita)
«Hai unha certa atonía dos poetas maiores e unha entrada de diversos grupos
de rapaces con afán de renovación do idioma poético e das ténicas de composición.
Muitos deles son poetas mozos de gran preparación e rigor...» (Do arquivo
de X. M. Pereiro, nota autógrafa de Novoneyra do verán do ano 1978).
Calquera lector avisado decatarase da importancia destes escritos, pola intensidade
e fundanza, pola formulación que o creador ten dese vir a si da súa poética,
do seu aquel, das recorrencias, do descorrer de poeta de curso longo,
rotundamente.
Sabiamos que o logro poético do courelao comporta unha excelencia que
como tal poucas veces se ten dado nas nosas letras.
Sabiamos, menos, sobre o que o autor sabe do seu oficio de poeta, qué pensa
sobre o seu propio canto: o seu don de poesía. Cando o autor se enfronta a si propio,
cando se mira de fóra e se pon a repensar o seu mester. De aí que varios destes
escritos volvan arredor da súa obra xa escrita como quen volve a un pasado. Textos
que amoian –para dicilo á súa maneira–: que fan sentir o seu peso.
Novoneyra nun grupo de escritores galegos: (M. Forcadela, B. Graña, X. Seoane, etc). Durango, 1989
189