Descarga en formato PDF (1,9 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

V
O Caurel 3-4-60
Amigo Don Ramón:
Chegaron as súas verbas cando
o Caurel entonaba por derradeira vez “o inno (sic) valente da invernía”. Por veces
lendo o seu prólogo a “Palabra no Tempo” non sabía se era o vento do souto ou
as súas verbas, que tiñan o mesmo son podente, as que me levaban a presencia
do “último” que en nós hai e que se revela contadas veces.
As súas verbas “chegáronlle” de tal xeito a María Mariño que eu vin como
na súa emoción incontida pulaba ise neno eterno das almas que nos gasta o
mundo. I-é que o prólogo é certamente delicado, parándose somentes no máis//
fondo que no libro vai.
Unha forte aperta do seu sempre amigo
Novoneyra
VI
Don Ramón Otero Pedrayo
Trasalba
O Caurel (18)-4-60
Amigo Don Ramón: Recibín as tres copias do prólogo i o texto de
“Palabra no Tempo”. A autora co pulo da emoción que lle deu o seu prólogo está
escribindo pro mesmo libro novos e bos poemas nos que xa usa a súa palabra
“cantigar”.
Tal como xa lle dixen, tiña pensado ir a Ourens pola Pascoa,
cando
“Así como eu bebería bon viño de Ourens,
así quería bon son de que “cum te potens” pera maestre Xohan”.
mais avisáronme demasiado tarde pra preparar o recital de Poesía
Trovadoresca g[alego]-p[ortuguesa] que eisixe tempo. Certo que cando estiven en
Ourens por xaneiro trataramos de que o recital se celebrase o 18 de abril, mais
dende entón os de “Posío” non me volveron mentar a cousa hasta a víspera do aito,
e son tantas as veces que cousas tratadas así quédanse en fume que eu agardaba
unha confirmación antes de poñerme a preparar o recital. Prégolle que cando baixe
a Ourens me disculpe diante iles.
170