Descarga en formato PDF (1,9 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

41
Homenaxe a Xurxo Lorenzo
Vivir en calquer tempo, en todo tempo, sempre foi asunto difícil, inda pros
que tivemos unha vida doada, só porque pensamos que calquer vida sempre pode
ser pior.
O certo é que estamos “metidos nun mal asunto” i estamos seguros de que
é así só porque todos pensamos e sentimos o mesmo.
E inda inclusive vós que estades no que antes se chamaba a fror da mocedade,
da que o poeta noso dixera “As frores do meu amigo briosas van no
navío...”
Mais vós non sodes só mozos do sangue.Vós lonxe xa do aturuxo, da forza
xorda da gleba anónima, sodes fillos da cidade arrasada pola cidade e tedes demasiado
sentido individual, por máis análise marxista e militancia intelectual ou
mesmo activa.
Mais o certo é que polo que sexa, por ultraconscentes ou por acurralados,
sodes valentes. Semella serdes valentes, por xurar bandeira dunha ideoloxía difícil
como é difícil cando é, ou pretende ser, puro, manterse en rigor e non somentes
xurades bandeira dunha ideoloxía que esixe rigor, senón que adoitades a enseña
“maldita” dunha escrita convencional fóra da convención aceitada e imposta. Xa
polo cal seriades arredados.
E non soio esto senón que proclamades a vosa pureza, e facedes manifesto
da vosa verdade e decisión e, inda máis, defrontades contra o goberno inmediato
da vosa cidade alleada, chuleada pola tiranía popular, de doado afalago e desenrolo
aparente.
Sodes perfectamente malditos, sodes, perfectamente, o escritor á contra, o
escritor resistente. Resistente non só contra o vello discurso máis ou menos misturado
senón contra o discurso, o silencio das mocedades do voso tempo.
Realmente é para palparse as forzas, e pra máis escollédesme a min como
presentador, a min que só son firme e lúcido, encanto libre, algo libre. Mais sin
bando nin disciplina, sin poder nin real nin dialéctico, só certo, eso sí, do común
que me ligo igoalmente a vós que ós vosos enemigos.
Pero se me escollestes a min pra valedor por un día, anque só sea por un
día e que as vosas forzas son grandes i-a vosa rebeldía ten tódalas erres, ás de
longo arrrrrrastre que vos farán rrresistir a historia i-o duro presente dos que se rinden
con remedio.
Inda que eu xa non seña dos vosos anos nin da vosa enseña, saúdo a vosa,
esta primeira valentía sin a cal ningún escritor novo pode comentar a súa andadura.
Il ha de cambear o mundo, anque esto semelle imposible. Il ha de saber,
ha de estar certo de que non é imposible, o que é realmente imposible, é aceptar
95