Descarga en formato PDF (1,9 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

tade, extremado, fincado na propia door, volto á conta con esa ferocidade ferida e
aniquiladora que tamén é propia dos amantes. Dixo sobre a Morte algo desacougante:
“Todo anuncia un final definitivamente insomne”.
Asimesmo escribiu notables poemas en Castelán como “Sonata para hombre
solo”.
Non quedan apenas fotos súas. Fumaba en boquilla e bebía sempre de
pé. Era pulcro, orgulloso, núo e verdadeiro, áspero e brando, e con ademán de non
dimitir do soño nin do esprito, coma todo solitario que no fondo non-o é.
AMO as verbas verdadeiras que non levan a verdade.
Amo as verbas necesarias que nin música levan
as verbas que removen e resoan no vello caserón do peito.
Alá embaixo un grande cor de ferro se agazapa.
(Poñía tamén cor en ve[z] de corazón).
Agardamos que hoxe, quince anos despois, tódolos monfortinos e galegos
que o merezan e o lembren ergan általas copas por aquil soñador pra unha vila.
Como dicir por e pra todos. E, se inda as sosteñen altas de noite, cheguen con el
á revelación intensa da concencia aguda e repitan en silencio: “Na noite o viño fai
saber o que hai de certo”. Polo menos os fervorosos de Cupido, Donisio e Mercurio.
E logo que poñan a boa voz a “Pasión según San Mateu”, de Xohan Sebastián
Bach. Sólo por rito.
Compostela. Outono 1994.
25
Presentación de Vixía os sables ó chegar febreiro
(Compostela, Libraría Couceiro, 27 abril 1995)
Daniel Pino i Herminio Barreiro, naquil inverno e primavera axitados de
1962 en Madrid, devolvéronme a simpatía i empeño pola revolución marxista da
que eu me tiña distanciado cando os graves sucesos de Hungría do ano 56 3 .
Por eso están ben soldados os lazos entre nós, non sólo polo común sentimento
de galeguidade e amistade, de comunión nacional i epocal e do síndrome
3 Distancia que se plasma no poema “Aos heroes da Hungría”, remitido por carta a Ramón Piñeiro. É
o mesmo Piñeiro quen apostila: “escritos nos mesmos días da estremecente loita dos húngaros contra
os rusos no outono pasado” (Cadernos Ramón Piñeiro XIII, p. 47, n. 22).
75