ideološki temelji revizionizma - Centar za socijalna istraživanja
ideološki temelji revizionizma - Centar za socijalna istraživanja
ideološki temelji revizionizma - Centar za socijalna istraživanja
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Istorijskim mišljenjem protiv <strong>ideološki</strong>h i političkih upotreba prošlosti<br />
prizna jugoslovenska emigrantska vlada u Londonu, koja je priznata<br />
od strane saveznika. Tek od tada bi se rat sa NOP-om mogao smatrati i<br />
mogućom izdajom. Ovde bi se moglo govoriti o istorijskim i formalnopravnim<br />
viđenjima istorijskih procesa i zbivanja – o pravnim ocenama<br />
da jugoslovenska vlada ima legitimitet kod saveznika, ali i istorijskim<br />
da nema faktički na prostorima Jugoslavije, sem u shvatanju četničkog<br />
pokreta. Unutrašnji, jugoslovenski legitimitet ta vlada je ipak stekla<br />
ne<strong>za</strong>visno od četničkog pokreta i pod uticajem NOP-a 1944, ali tek<br />
posle njene temeljne rekonstrukcije i definitivnog raskida sa četničkim<br />
pokretom i njegovom kolaboracijom. U istorijskom mišljenju nikad se ne<br />
<strong>za</strong>nemaruje i značenje faktičkog stanja u recepciji političkih i državnih<br />
procesa. Otuda se odbrana i držala samo tih formalno-pravnih razloga,<br />
braneći stav da se borba četnika protiv parti<strong>za</strong>na ne može „smatrati<br />
kao borba protiv domovine“, jer „<strong>za</strong>kon inkriminiše jedino borbu<br />
protiv domovine što znači da u radnji optuženog Mihailovića nema<br />
elemenata <strong>za</strong> krivično delo... Isto tako i ona činjenica da su komandanti<br />
optuženog Mihailovića, a ne sam Mihailović, primali oružje od<br />
okupatora ne može sačinjavati elemenat <strong>za</strong> krivično delo <strong>za</strong> borbu<br />
protiv domovine.“ Koju to domovinu četnički pokret i Draža Mihailović<br />
stvarno brane, ukoliko nemaju unutrašnji jugoslovenski legitimitet i u<br />
svom nacionalnom programu propagiraju ideju homogene i hegemone<br />
Srbije u Jugoslaviji, ne treba posebno komentarisati. Izvesno je da te<br />
činjenice nisu mogle biti stvarna osnova <strong>za</strong> obnovu jugoslovenske<br />
države, posebno na pomenutim hegemonističkim implikacijama.<br />
sa spornim karakterom svog antifašističkog otpora, nespornom<br />
nacionalističkom koncepcijom o jugoslovenskoj državi i počinjenim<br />
zločinima nad drugim jugoslovenskim narodima – nisu ubijani<br />
samo komunisti, već njihove porodice, pripadnici drugih naroda<br />
i antifašisti – četnički pokret je faktički bio u ratu sa domovinom<br />
(jugoslavijom), <strong>za</strong> koju se formalno predstavljao, i <strong>za</strong> koju se stvarno<br />
borio nop.<br />
Odbrana je sve to branila te<strong>za</strong>ma da je Mihailović „tragična,<br />
nesrećna ličnost. Njegova je tragedija u tome što nije održao sporazum<br />
sa maršalom Titom. Da li je on kriv <strong>za</strong> to (...) drugi su krivi, koji su rukovodili<br />
njegovim akcijama i njegovim opredeljenjem.“ Posebno, s tim<br />
u vezi, odbrana upozorava na veliki upliv britanskih vojnih misija na<br />
koncepciju četničkog pokreta i njegovu orijentaciju. No, to je već drugi<br />
kompleks argumentacije na kojoj insistira odbrana.<br />
Milivoj Bešlin: Neretko se revizionistička istoriografija služi argumentima<br />
o postojanju nacističke poternice protiv Mihailovića i savezničkim od-<br />
133
Change language