Olsztyn 2008 - Portret

Chwin i Huelle to prawdziwi pisarze, ja jestem tylko opowiadaczem,
daleka droga przede mną. I jeśli „Wariat” w jakiś
sposób nawiązuje do ich twórczości, odbieram to wyłącznie
jako komplement.
W Twojej prozie jest sporo wątków autobiograficznych.
Jak sądzisz, co dla pisarza jest ważniejsze:
korzystanie z własnych doświadczeń, czy wyobraźnia?
Wyobraźnia u pisarza to rzecz kapitalna. Pisarz bez wyobraźni,
proszę wybaczyć banał, to jak kapłan bez wiary. Bez
wyobraźni nie sposób pisać kreatywnie, nie można, na przykład,
przetworzyć własnych doświadczeń, o które pytasz, bo
wtedy mielibyśmy do czynienia z jakimś zwykłym pamiętnikarstwem
czy kronikarstwem. Choć byli w naszej historii
kronikarze z wybujałą wyobraźnią. Wspomnieć tu należy, na
przykład, Wincentego Kadłubka.
Jakie masz pomysły na następne książki? Wciąż
będziesz pisał o Bielawie i okolicach, czy o innych
miejscach i ludziach?
O tym dowiedzą się czytelnicy z następnej książki. Od
jakiegoś czasu jestem przesądny. Kiedyś się wygadałem i pewien
uzdolniony słuchacz trafił z moją opowieścią do nominacji
oscarowych.
Zdradzisz, kto to taki i co to za opowieść?
Obawiam się, że po ujawnieniu tych informacji mógłbym
być odesłany na wyspę, którą właśnie opuściłem.
[2007]
205