Olsztyn 2008 - Portret

Właśnie – ludzie… W Pana tekstach często człowiek
pokazywany jest jako – dosłownie i metaforycznie
– wór nieczystości. Ale to pesymistyczne
postrzeganie ludzi najwyraźniej nie osłabia Pana
zainteresowania nimi, nie zmniejsza otwartości,
chęci wysłuchania ich.
Jestem taką ciekawą małpą po prostu. Ciekawą… Dam
Panu konkretny przykład. Ostatnio zainteresowało mnie
zwierzęce w gruncie rzeczy, ale dla mnie niezwykle ciekawe,
środowisko tych młodych, z ogolonymi łbami, gotowych na
wszystko łobuzów o strasznie pustych, ale dzikich i okrutnych
jednocześnie, oczach. Teraz trochę chodzę po obrzeżach
tego świata.
Jak Pan by teraz, mniej więcej 10 lat po napisaniu
„Bożydara”, określił swoją pisarską kondycję?
Próbuję dookreślić ją w książce, nad którą pracuję. „Empire”
– taki będzie jej tytuł. Ten tekst będzie kwintesencją
czegoś – dokładnie jeszcze nie mogę powiedzieć czego – dla
mnie niezwykle istotnego. To będzie stustronicowa powiastka,
stanowiąca łącznik pomiędzy „Bożydarem”, a tym, co jest
obecnie. Będzie to – tak planuję – próba powrotu do źródeł,
do korzeni; próba konstatacji na temat życia codziennego i
duchowego; wskazanie korelacji między materialnym a duchowym;
a także próba rozliczenia się z pojęciem mitu. Mitu
rozumianego jako tworzenie mitologii z realnego świata.
Temu tematowi zresztą poświęciłem już jedną – pisaną autentycznie
z potrzeby serca – książkę, czyli „Księcia Nocy”.
„Empire” jest próbą określenia mojego stosunku do świata
złudzeń, bajd, mitologii i zarazem jego fundamentu realnego,
zwykle ponurego, śmierdzącego, brutalnego i prymitywnego.
Ale ten fundament jest istotny. Nie można się od niego od-
26