Olsztyn 2008 - Portret

tylko i wyłącznie do żądzy pieniądza. Myśliwski przeniósł
się z miasta na wieś, co nie jest wcale typowym posunięciem
polskiego biznesmena, który woli raczej ciasne i ciemne
miejskie dżungle niż otwarte przestrzenie pól. Dlaczego to
zrobił? Nie tylko po to, aby poszukać swojej „szansy na sukces”,
ale również, żeby uciec od miejsca naznaczonego ciężką
chorobą i śmiercią jego rodziców. Majątek, wielki dom, który
miał się zapełnić dziećmi, nerwowe poszukiwanie egoistycznych
przyjemności i spełnienia, to wszystko miało osłonić
Józefa przed przemijaniem, oddalić od niego myśl o starości
i śmierci. Myśliwski poniósł porażkę nie tylko dlatego, że nie
był dobrym człowiekiem, że trafił na nielojalnych pracowników,
mściwego polityka i bezwzględne banki, ale naprawdę
przegrał w momencie, kiedy zrozumiał, że wszelkie jego gorączkowe
zabiegi pozbawione były sensu, bo nie ochronią go
przed skutkami przemijania i rozpadu.
W historii rodziny Myśliwskich jest naddatek symboliczny
(doprawianie obrazu „twardej”, opisywanej momentami
wręcz naturalistycznie, rzeczywistości metaforami i symbolami
staje się powoli znakiem firmowym Odiji). Maria,
która urodziła syna w oborze, Józef, który „robi w drzewie”,
Krzysztof, chcący przewodzić dwunastce kumpli, stanowią
razem rodzinę świętą na opak, naznaczoną złem i nieszczęściem.
Sensem istnienia rodziny świętej był Jezus, ten, który
zmarł, ale po trzech dniach zmartwychwstał, pokonując
śmierć. Historia rodziny Myśliwskich prowadzi jedynie do
rozpadu, zapowiadającego samotną śmierć bliskich sobie niegdyś
ludzi, śmierć, po której żadnego zmartwychwstania nie
będzie.
Można by powiedzieć: Odija zajął się tematem starym
jak świat, pisze przecież tylko o przemijaniu. Ale w naszych
czasach, kiedy panuje swoisty terror młodości i zdrowia, gdy
robi się wiele, aby przemijanie i śmierć uczynić niewidzialny-
84