Olsztyn 2008 - Portret

mi dla ludzi – w założeniu – jedynie radosnych konsumentów,
jest to właściwie temat, który trzeba odkryć na nowo. I
dobrze, że robi to pisarz młody, niespełna trzydziestoletni.
Na razie Odija skupia uwagę na przestrzeniach marginesów
teraźniejszości, gdzie rozpad i przemijanie są łatwo zauważalne.
Jestem ciekaw, jakie efekty przyniosłoby odkrywanie
ich w enklawach beztroskiej teraźniejszości. Ale nie wiem,
czy autor „Tartaku” pójdzie tą drogą.
Daniel Odija,
„Tartak”,
Wydawnictwo „Czarne”,
Wołowiec 2003.
85