sto da se pravi

и владее со пропаганда финансирана со буџетски пари.
Со сите средства на еднопартиска авторитарна држава, со
списоци, притисоци, егзистенцијални уцени, храна и пари,
го корумпираше и го застраши населението. Конечно, ја
задолжи земјата со стотици милиони евра, во предизборието
употребени за партиски цели, за изборна корупција.
Суштинската разлика меѓу стабилните демократии и
озлогласените диктатури не е во еднодневниот перформанс
на мирни избори, туку во општествените состојби во долгото
време меѓу изборите; не е во самиот тек на изборите, туку во
изборните услови – во слободите и правата на граѓаните и во
владеењето на правото и на правдината. Затоа, најнерегуларни
избори се случуваат во земјите каде што партијата на власт се
поистоветува со државата, како што е тоа случајот со ДПМНЕ.
Поради сето ова, би требало на сите да им е јасно
дека режимот на ДПМНЕ веќе не е способен да организира
демократски избори. Бесмислено е да се претпостави дека
диктатурата што за осум години владеење направи сè за да ги
уништи сите претпоставки за одржување слободни избори,
самата ќе обезбеди нивно чудесно „воскреснување“. Тоа
значи дека првите следни вистински демократски избори
ќе можеме да ги доживееме кога повторно ќе ги оствариме
условите за слободно и демократско општество; значи, само
по ослободувањето на Македонија од власта на ДПМНЕ
и по возобновувањето на демократските институции. Во
меѓувреме, на недемократскиот режим не треба повеќе да му
се дозволува да лажира „регуларни“ избори.Таквите избори
не е доволно да се бојкотираат, тие треба да се спречат.
Основни претпоставки за соборување
на режимот
Апсолутно е неопходно да ја смениме мисловната
рамка во која се обидуваме да му се спротивставиме на
авторитарниот режим. Тоа значи дека, доколку сакаме да
ја согледаме сопствената стварност, мораме да сфатиме
дека државата веќе одамна не е демократска; ќе мораме да
Што да се прави
31