sto da se pravi

може да биде фатално. Ако клучниот удар не го дезинтегри ра
чудовиштето, тоа може сите да ги повлече во продолжителна
агонија. Затоа сметам дека слабите страни треба само тактич ки
да го замаат, а дека главниот удар во македонското чудовиште
треба да се случи во неговата најсилна моќ. Ако македонската
ламја владее со сила, таа треба да се надбори со сила. Би сакал
да е тоа силата да се победи на избори. Но, разните искуства
на (повторно) воспоставување на демократијата, знаат
најчесто за разни варијанти под митската закрила на ноќта.
Се разбира, постои голема непредвидливост на историјата.
Некогаш тоа е кадифена, пролетна, понекогаш валпургиска,
мошне често и бартоломејска, а сосема реално и ноќ на
долгите ножеви. Циничната вистина е дека победниците ја
пишуваат историјата. А, во демократиите тоа им се дозволува
и на постструктуралистите. Но, едно е неодминливо, а
тоа е најголема болка на македонскиот активизам. Секоја
историска врвица почнува со првиот чекор.
Што да се прави
51