25.12.2014 Views

sto da se pravi

sto da se pravi

sto da se pravi

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

За да може да се осветли преплетувањето на уметноста<br />

и на политичкото низ историјата, сè до сегашноста, треба да<br />

се артикулира едно современо поимање на она што значи<br />

револуција, имајќи на ум дека главната релација на уметноста<br />

со политичкото се воспоставува преку револуционерните<br />

парадигми. Но, токму затоа, врската меѓу уметноста и поли<br />

тичкото би требало да се еманципира од големите револуционерни<br />

нарации во историските референтни шеми,<br />

пред сè од Француската и од Октомвриската револуција, кои<br />

се надоврзуваат едновремено на многу конститутивни и<br />

револуционерни практики од 19 и од 20 век.<br />

Карл Маркс во 1871 година забележува дека „сите<br />

револуции само ги усовршуваат државните машинерии,<br />

наместо да ги отфрлат како смртоносна ноќна мора“.<br />

Што значи ова Зар Маркс е против борба Против борбата<br />

за правда, за солидарност, за заедница што ќе обезбеди<br />

ненасилен концепт и контекст во една поширока смисла<br />

Маркс, всушност, сака да направи разликување на она<br />

што го носи со себе како политичка вредност револуцијата<br />

и она што го носи како политичка вредност отпорот. Во<br />

видното поле стигнуваат оние активистички линии што ја<br />

поимаат револуцијата како незавршен, молекуларен процес,<br />

кој не се доведува нужно во врска со државниот апаратус, туку<br />

настанува пред државата и речиси надвор од неа.<br />

Оттаму, акцентот се става не на револуцијата, туку<br />

на побуната, на отпорот, кој не руши едно поле на моќ за<br />

да воспостави ново поле на моќ, туку јасно се поставува<br />

наспрема лажната стабилност што ја проектира моќта.<br />

Отпор базиран врз идејата за која говори Јулија Кристева<br />

во своето дело Револт, а тоа е идејата за привременоста<br />

и за привидот на стабилноста. Уметникот, граѓанинот,<br />

политичарот ќе мораат да прифатат – стабилност не постои.<br />

„Стабилноста е привремена, конфликтите се вечни, ако ништо<br />

друго, затоа што постои задоволство во конфликтноста“, вели<br />

Кристева. Конфликтноста и нестабилноста на состојбите,<br />

во овој контекст, никако не се сфатени како трепетен<br />

деструктивен немир, туку како непрекинато создавање на<br />

60 Искра Гешоска

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!