sto da se pravi

на тоа, би рекла дека не треба да нè плаши отсуството на
надеж. Треба да нè плаши отсуството на дејствителност.
ЗА КРАЈ УШТЕ ДА ПРАШАМ –
ШТО БЕА ТОА МУЗИ
Вака, скаменети, ќе мораме да се потсетиме какво е
значењето на Музата. Музите во своето име кријат корен што
означува жар, жива напнатост, која расне од нестрпливост,
копнеж или гнев, напнатост што гори од желбата за
спознание или за дејствување. Музата оживува, поттикнува,
буди, подигнува. Но, таа поттикнувачка сила се раѓа во
множината, во мноштвеноста. Во повеќеслојноста на секоја
индивидуалност, која станува интегрален дел од заедницата,
која има капацитет да создава, да антиципира, да менува. Да
не се плашиме да ја именуваме нашата Муза. Нашата муза
е Музата на радикалната конфронтација, пред сè со себе и
со своето отсуство на дејствување, а потоа и со привидот на
дејствителност на другиот. Тоа е таа, десеттата муза.
64 Искра Гешоска